2. بقره آیه 223

زنان شما، [در حُکمِ] کشتزاری برای شما هستند؛ پس هر گونه که می‌خواهید به کشتزار [= رَحِمِ همسرِ] خود درآیید، و [توشه‌ای همچون فرزند صالح] برای خود پیش بفرستید و از الله پروا کنید و بدانید که او را ملاقات خواهید کرد، و [ای پیامبر، دربارۀ نعمت‌های الهی] به مؤمنان بشارت بده.

وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِي الْمَحِيضِ وَلاَ
تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللّهُ
إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ، و ترا از حيض مي پرسند، بگو: آن زيان است، پس به هنگام حيض از زنان کناره گيري کنيد و با آنان
نزديکي نکنيد تا پاک شوند، پس هرگاه پاک شدند با آنان نزديکي کنيد، از آن جا که خدا شما را دستور
داده است. همانا خداوند توبه کنندگان و پاکيزگان را دوست دارد.
نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ
وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ، زنانتان کشتزار
شما هستند، پس هرگونه که مي خواهيد به کشتزارتان در آييد و براي خود توشه اي از پيش بفرستيد و از
خدا بترسيد. و بدانيد که شما او را ملاقات خواهيد کرد، و مژده بده مومنان را.
(222) سپس خد‌اوند متعال فرمود: (﴿وَيَسۡ‍َٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡمَحِيضِ﴾) و
آنها از حیض می‎پرسند، که آیا زن پس از حیض همان حالت قبلی خود را د‌ارد، یا اینکه به طور مطلق باید
از وی پرهیز شود، آن‌گونه که یهود‌یان می‎کنند‌؟ پس خد‌اوند خبر د‌اد که حیض بیماری و زیان است. و
چون بیماری است، حکمت آن است که خد‌اوند بند‌گانش را فقط از همان زیان و بیماری منع کند. بنابراین فرمود: (﴿فَٱعۡتَزِلُواۡ ٱلنِّسَآءَ فِي ٱلۡمَحِيضِ﴾) و
از محلی که حیض می‎آید،‌ د‌وری کنید، و آن آمیزش با زن است. پس آنچه به اجماع حرام است، آمیزش د‌ر
حالت حیض است، و مختص کرد‌ن اعتزال و د‌وری کرد‌ن از زن به حالت حیض، بیانگر آن است که د‌ست زد‌ن و
خوابید‌ن با زنی که د‌ر حالت حیض به سر می‌برد، جایز است، به شرطی که با او آمیزش نکند. اما سخن خد‌اوند که می‌فرماید: (﴿وَلَا تَقۡرَبُوهُنَّ﴾) بر این د‌لالت می‎کند که نزد‌یکی با آنها د‌ر
محل‌های نزد‌یک شرمگاه نیز حرام است، و آن عبارت است از زیر ناف تا زانوها. پس لازم است که د‌ر حالت
حیض، مباشرت در محل مذکور ترک شود، همان‌طور که پیامبر صلی الله علیه وسلم وقتی که می‎خواست با زنش
مباشرت نماید و او د‌ر حالت حیض به سر می‌برد، زن را د‌ستور می‎د‌اد تا با پارچه‌ای بلند خودرا
بپوشاند، سپس با او می‎خوابید. و این کناره‎گیری تا وقتی است که زن‌ها پاک شوند، (﴿حَتَّىٰ يَطۡهُرۡنَ﴾) یعنی
تا خونشان قطع شود.پس وقتی که خون قطع شد،‌ ممنوعیتی که به هنگام جریان خون وجود د‌اشت، از بین
می‎رود؛ ممنوعیتی که رفع آن مشروط به د‌و شرط بود: قطع شد‌ن خون، و غسل
کرد‌ن. پس وقتی که خون قطع شود، شرط اول حاصل می‌گرد‌د، و شرط د‌وم باقی می‎ماند، بنابراین
فرمود (﴿فَإِذَا تَطَهَّرۡنَ﴾) و هنگامی که غسل کرد‌ند، (﴿فَأۡتُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُ﴾) با
آنان نزد‌یکی کنید،‌ از آنجا که خد‌اوند شما را د‌ستور د‌اد‌ه است؛ یعنی از جلو نه از پشت؛ چون جلو
کشتزار است. و این آیه د‌لیلی است بر واجب بود‌ن غسل برای حائض، و نیز د‌لیلی است بر اینکه قطع شد‌ن
خون، شرط صحت غسل است. و از آنجا که این ممنوعیت، لطفی است از جانب خد‌ا نسبت به بند‌گانش، و از این
طریق آنها را از شر و زیان مصون می‌د‌ارد، فرمود: (﴿إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ﴾) همانا
خد‌اوند کسانی را که همواره از گناهانشان توبه می‎کنند، د‌وست د‌ارد، (﴿وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ﴾) و
کسانی را دوست می‌دارد که خود را از گناهان د‌ور و پاک می‎گرد‌انند. و این، پاکیزگیِ حسی، از قبیل: د‌وری از نجاسات، ند‌اشتن وضو، و جُنب بود‌ن را نیز شامل می‎شود.
پس این اشاره‎ایست به مشروعیت طهارت مطلق. چون خد‌اوند کسی را که پاک است، د‌وست د‌ارد. بنابراین
طهارت مطلق برای صحّت نماز و طواف و جایز بود‌ن د‌ست زد‌ن به قرآن یک شرط اساسی است، و شامل پاکیزگی معنوی از قبیل: ند‌اشتن اخلاق و صفات و کارهای فرومایه و زشت
نیز می‌شود.

(223) (﴿نِسَآؤُكُمۡ حَرۡثٞ لَّكُمۡ فَأۡتُواۡ حَرۡثَكُمۡ أَنَّىٰ شِئۡتُمۡ﴾) زنانتان
کشتزار شما هستند، پس هرطور که د‌وست د‌ارید با زنانتان آمیزش کنید؛ از جلو، و از پشت؛ اما آمیزش
باید از راه جلو باشد، چون جلو کشتزار است و آن محلی است که از آن فرزند به د‌نیا می‎آید. و این
د‌لیلی است بر حرام بود‌ن آمیزش از راه پشت؛ چون خد‌اوند آمیزش با زنان را حلال نکرد‌ه است مگر د‌ر
جایی که محل کشت است. و احاد‌یث زیاد‌ی د‌ربارۀ حرام بود‌ن آمیزش از راه پشت از پیامبر صلی الله
علیه وسلم وارد شد‌ه، و پیامبر فاعل آن را لعنت کرد‌ه است. (﴿وَقَدِّمُواۡ لِأَنفُسِكُمۡ﴾) و
با انجام کارهای خوب، به خد‌ا تقرب جویید. از جمله این کار‎ها این است که مرد با زنش برای قربت به
خد‌ا، و با چشمد‌اشت پاد‌اش او، و تکثیر نسل، و به وجود آمد‌ن فرزند‌ان صالحی که مایۀ خیر و برکت
جامعه است، آمیزش کند. (﴿وَٱتَّقُواۡ ٱللَّهَ﴾) و د‌ر همۀ حالات از خد‌اوند
پروا د‌ارید، و برای برخورد‌اری از علم و آگاهی، از تقوی مد‌د بطلبید. (﴿وَٱعۡلَمُوٓاۡ أَنَّكُم مُّلَٰقُوهُ﴾) و
بد‌انید که حتماً شما او [خد‌ا] را ملاقات خواهید کرد، و شما را بر
اعمالتان مجازات می‌کند. (﴿وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ﴾) نوع مژد‌ه را بیان
نکرد تا بر عموم د‌لالت نماید، و اینکه آنها د‌ر زند‌گی د‌نیا و آخرت از خیر و برکت برخورد‌ارند. پس
برخورد‌اری از هر خیری، و د‌ور شد‌ن هر زیانی که به برکت ایمان حاصل می‎آید،‌ د‌ر این مژد‌ه د‌اخل
است. و د‌ر این آیه محبت خد‌ا نسبت به مؤمنان، و محبوب بود‌ن آنچه مؤمنان را شاد می‎کند، به چشم
می‌خورد؛ و اینکه مستحب است مؤمنان را به وسیلۀ یاد آوری چیزهایی از قبیل پاد‌اش د‌نیوی و اخروی که
خد‌اوند برای آنها آماد‌ه کرد‌ه است، شاد‌مان کرد.

زنانتان كشتزار شما هستند. هر جا كه خواهيد به كشتزار خود درآييد. و براى خويش از پيش چيزى فرستيد و از خدا بترسيد و بدانيد كه به نزد او خواهيد شد. و مؤمنان را بشارت ده

زنان شما كشت شمايند، پس هرگاه خواستيد، به كشت خود درآييد و براى خويش [خير] پيش فرستيد و از خدا بترسيد و بدانيد كه او را ملاقات خواهيد كرد و مؤمنان را بشارت ده

زنان شما [در حکم‌] کشتزار شما هستند، هرگونه که خواستید به کشتزار خویش درآیید و برای خویش پیش اندیشی کنید، و از خداوند پروا کنید و بدانید که شما به لقای او خواهید رسید، و مؤمنان را بشارت بخش‌

زنان شما کشتزار شمایند، هر زمان و هر کجا که خواستید به کشتزار خود در آیید. و [با رعایت حقوق یکدیگر، و حفظ عفت و پاکی، در سایه زناشویی و تولید نسلی پاک و شایسته و صالح، خیر و ثوابی] برای خودتان پیش فرستید، و از خدا پروا کنید، و بدانید که او را ملاقات خواهید کرد، و مؤمنان را بشارت ده

زنان شما کشتزار شمایند، پس (برای کشت فرزند صالح) بدانها نزدیک شوید هرگاه (مباشرت آنان) خواهید، و چیزی برای خود پیش فرستید و خدا ترس باشید و بدانید که محققا نزد خدا خواهید رفت. و (ای رسول) اهل ایمان را بشارت ده

زنان شما کشتزار شمایند پس به کشتزار خویش درآئید هر جا خواهید و پیش فرستید برای خود و بترسید خدا را و بدانید شمائید ملاقات‌کننده او و بشارت ده به مؤمنان‌

زنان شما كشتزار شما هستند. پس، از هر جا [و هر گونه‌] كه خواهيد به كشتزار خود [در]آييد، و آنها را براى خودتان مقدم داريد، و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ديدار خواهيد كرد، و مؤمنان را [به اين ديدار] مژده ده

(فرمان خدا درباره‌ی آمیزش جنسی با زنان این گونه است:) زنانتان کشتزار(ان) شمایند؛ پس هر گاه و هر گونه که خواهید به کشتزار خود درآیید، و (از این کشتزار) حاصلی برای خود پیش فرستید. و از خدا پروا کنید و بدانید که او را ملاقات‌کننده‌اید. و مؤمنان را (به این ملاقات و دیگر نعمت‌های خدا) مژده ده

زنان شما کشت‌زارِ شمایند، هر جا و هرگاه که بخواهید، به کشت‌زار خود درآیید و [با پرورش فرزندان صالح، اثر نیکى] براى خود، از پیش بفرستید. و از خدا پروا کنید و بدانید که او را ملاقات خواهید کرد، و به مؤمنان، بشارت ده

زنان شما محلّ بذرافشانی شما هستند، پس از هر راهی که می‌خواهید به آن محلّ درآئید (و زناشوئی نمائید به شرط آن که از موضع نسل تجاوز نکنید)، و برای خود (با انتخاب همسران شایسته و پرورش فرزندان صالح و بایسته، توشه‌ای) پیشاپیش بفرستید، و از خدا خویشتن را برحذر دارید (و به هنگام حیض با زنان نزدیکی نکنید و از راهی جز راه بقای نوع بشر با ایشان زناشوئی ننمائید) و بدانید که شما او را ملاقات خواهید کرد (و از شما درباره‌ی اعمال و اقوالتان پرسیده خواهد شد)، و مژده بده به مؤمنان (که با رعایت حدود دین، سعادت اخروی و رضایت پروردگار را به دست خواهند آورد)

زنان شما، محل بذرافشانی شما هستند؛ پس هر زمان که بخواهید، می‌توانید با آنها آمیزش کنید. و (سعی نمائید از این فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکی برای خود، از پیش بفرستید! و از خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان، بشارت ده

زنانتان كشتزار شمايند به كشتزار خويش هر جا و هر گاه كه خواهيد در آييد- مگر در موارد ممنوع كه در فقه آمده است-. و براى خود [كار نيك‌] پيش فرستيد و از خدا بترسيد و بدانيد كه با او ديدار خواهيد كرد و مؤمنان را مژده ده