قَالُوْا مَآ اَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلٰكِنَّا حُمِّلْنَآ اَوْزَارًا مِّنْ زِيْنَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنٰهَا فَكَذٰلِكَ اَلْقَى السَّامِرِيُّ ۙ ( طه: ٨٧ )
Qaaloo maaa akhlafnaa maw'idaka bimalkinna wa laakinna hummilnaaa awzaaram min zeenatil qawmi faqazafnaahaa fakazaalika alqas Saamiriyy (Ṭāʾ Hāʾ 20:87)
English Sahih:
They said, "We did not break our promise to you by our will, but we were made to carry burdens from the ornaments of the people [of Pharaoh], so we threw them [into the fire], and thus did the Samiri throw." (Taha [20] : 87)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
അവര് പറഞ്ഞു: ''അങ്ങയോടുള്ള വാഗ്ദാനം ഞങ്ങള് സ്വയമാഗ്രഹിച്ച് ലംഘിച്ചതല്ല. എന്നാല് വന്നുഭവിച്ചതങ്ങനെയാണ്. ഈ ജനതയുടെ ആഭരണങ്ങളുടെ ചുമടുകള് ഞങ്ങള് വഹിക്കേണ്ടിവന്നിരുന്നുവല്ലോ. ഞങ്ങളത് തീയിലെറിഞ്ഞു. അപ്പോള് അതേപ്രകാരം സാമിരിയും അത് തീയിലിട്ടു.'' (ത്വാഹാ [20] : 87)
1 Abdul Hameed/Parappoor (അബ്ദുല് ഹമീദ് & പറപ്പൂര്)
അവര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ ഹിതമനുസരിച്ച് താങ്കളോടുള്ള നിശ്ചയം ലംഘിച്ചതല്ല. എന്നാല് ആ ജനങ്ങളുടെ ആഭരണചുമടുകള് ഞങ്ങള് വഹിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.[1] അങ്ങനെ ഞങ്ങളത് (തീയില്) എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞു. അപ്പോള് സാമിരിയും അപ്രകാരം അത് (തീയില്) ഇട്ടു.[2]
[1] ഫിര്ഔൻ്റെ വംശജരായ ഖിബ്ത്വികളുടെ (കോപ്റ്റുകളുടെ) ആഭരണങ്ങള് വായ്പ വാങ്ങിക്കൊണ്ടാണ് ഇസ്രായീല്യര് പലായനം നടത്തിയത്. തങ്ങള്ക്ക് ഒരു കല്യാണത്തിന് പങ്കെടുക്കാനുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് അവര് സ്ഥലം വിട്ടത്. ഖിബ്ത്വികള്ക്ക് സംശയം തോന്നാതിരിക്കാന് വേണ്ടിയാണ് ഇസ്റാഈല്യര് ഇങ്ങനെയൊരു തന്ത്രം പ്രയോഗിച്ചത്. കടല് കടന്ന് സീനായിലെത്തിയശേഷം ആ ആഭരണങ്ങള് ഒന്നിച്ച് തീയിലെറിയാനാണ് അവര്ക്ക് കല്പന ലഭിച്ചത്.
[2] ഇസ്റാഈല്യര്ക്കിടയിലുണ്ടായിരുന്ന, മനസ്സുകൊണ്ട് വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു കപടനായിരുന്നു സാമിരി.