Skip to main content

اِلَّا تَنْصُرُوْهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّٰهُ اِذْ اَخْرَجَهُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا ثَانِيَ اثْنَيْنِ اِذْ هُمَا فِى الْغَارِ اِذْ يَقُوْلُ لِصَاحِبِهٖ لَا تَحْزَنْ اِنَّ اللّٰهَ مَعَنَاۚ فَاَنْزَلَ اللّٰهُ سَكِيْنَتَهٗ عَلَيْهِ وَاَيَّدَهٗ بِجُنُوْدٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِيْنَ كَفَرُوا السُّفْلٰىۗ وَكَلِمَةُ اللّٰهِ هِيَ الْعُلْيَاۗ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌ حَكِيْمٌ   ( التوبة: ٤٠ )

illā
إِلَّا
If not
اگر او را یاری نکنید
tanṣurūhu
تَنصُرُوهُ
you help him
اگر او را یاری نکنید
faqad
فَقَدْ
certainly
پس البته
naṣarahu
نَصَرَهُ
Allah helped him
یاری کرد او را
l-lahu
ٱللَّهُ
Allah helped him
خداوند
idh
إِذْ
when
هنگامي كه
akhrajahu
أَخْرَجَهُ
drove him out
خارج کرد او را
alladhīna
ٱلَّذِينَ
those who
كساني كه
kafarū
كَفَرُوا۟
disbelieved
كفر ورزيدند
thāniya
ثَانِىَ
the second
یکی از
ith'nayni
ٱثْنَيْنِ
(of) the two
دو عدد
idh
إِذْ
when
هنگامي كه
humā
هُمَا
they both
آن دو
فِى
(were) in
در
l-ghāri
ٱلْغَارِ
the cave
غار
idh
إِذْ
when
هنگامي كه
yaqūlu
يَقُولُ
he said
مي‌گويند
liṣāḥibihi
لِصَٰحِبِهِۦ
to his companion
به همراه او
لَا
"(Do) not
محزون مباش
taḥzan
تَحْزَنْ
grieve
محزون مباش
inna
إِنَّ
indeed
همانا
l-laha
ٱللَّهَ
Allah
خداوند
maʿanā
مَعَنَاۖ
(is) with us"
با ما
fa-anzala
فَأَنزَلَ
Then Allah sent down
پس نازل کرد
l-lahu
ٱللَّهُ
Then Allah sent down
خداوند
sakīnatahu
سَكِينَتَهُۥ
His tranquility
آرامش خویش
ʿalayhi
عَلَيْهِ
upon him
بر او
wa-ayyadahu
وَأَيَّدَهُۥ
and supported him
تقویت کرد او را
bijunūdin
بِجُنُودٍ
with forces
با سربازان
lam
لَّمْ
which you did not see
ندیدید آن را
tarawhā
تَرَوْهَا
which you did not see
ندیدید آن را
wajaʿala
وَجَعَلَ
and made
و قرار داد
kalimata
كَلِمَةَ
(the) word
سخن
alladhīna
ٱلَّذِينَ
(of) those who
كساني كه
kafarū
كَفَرُوا۟
disbelieved
كفر ورزيدند
l-suf'lā
ٱلسُّفْلَىٰۗ
the lowest
پست تر
wakalimatu
وَكَلِمَةُ
while (the) Word
وسخن
l-lahi
ٱللَّهِ
(of) Allah
خداوند
hiya
هِىَ
it (is)
آن
l-ʿul'yā
ٱلْعُلْيَاۗ
the highest
برتر
wal-lahu
وَٱللَّهُ
And Allah
و خداوند
ʿazīzun
عَزِيزٌ
(is) All-Mighty
شكست ناپذير
ḥakīmun
حَكِيمٌ
All-Wise
حكيم

Illaa tansuroohu faqad nasarahul laahu iz akhrajahul lazeena kafaroo saaniyasnaini iz humaa filghaari iz yaqoolu lisaahibihee la tahzan innnal laaha ma'anaa fa anzalallaahu sakeenatahoo 'alaihi wa aiyadahoo bijunoodil lam tarawhaa wa ja'ala kalimatal lazeena kafarus suflaa; wa Kalimatul laahi hiyal 'ulyaa; wallaahu 'Azeezun Hakeem;

حسین تاجی گله داری:

اگر او (= پیامبر) را یاری نکنید، به راستی که الله او را یاری کرد، آنگاه که کافران او را (از مکه) بیرون کردند، نفر دوم از دو نفری که آن دو در غار بودند، به یار خود (ابوبکر) می‌گفت: «اندوهگین مباش، یقیناً الله با ماست». پس الله آرامش خود را بر او فرو فرستاد، و با لشکرهایی که شما آن را نمی‌دیدید، او را تأیید (و تقویت) نمود، و کلام (و گفتار شرک) کسانی را که کافر شدند؛ پایین قرار داد، و کلام (و آیین) الله بالا (و پیروز) است، و الله پیروزمند حکیم است.

English Sahih:

If you do not aid him [i.e., the Prophet (^)] – Allah has already aided him when those who disbelieved had driven him out [of Makkah] as one of two, when they were in the cave and he [i.e., Muhammad (^)] said to his companion, "Do not grieve; indeed Allah is with us." And Allah sent down His tranquility upon him and supported him with soldiers [i.e., angels] you did not see and made the word of those who disbelieved the lowest, while the word of Allah – that is the highest. And Allah is Exalted in Might and Wise. (At-Tawbah [9] : 40)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

- ای مؤمنان- اگر رسول الله صلی الله علیه وسلم را یاری نکنید، و دعوت او برای جهاد در راه الله را اجابت نکنید، در حقیقت الله او را بدون اینکه شما با او باشید یاری کرده است. آن‌گاه که مشرکان، او صلی الله علیه وسلم و ابوبکر t را بیرون کردند، بدون اینکه نفر سومی با آنها باشد و در غار ثور از کافرانی که در جستجوی آن دو بودند پنهان بودند، رسول الله صلی الله علیه وسلم به یارش ابوبکر صدیق t که نگران رسول‌الله صلی الله علیه وسلم بود که مشرکان بر او دست یابند گفت: اندوهگین نباش که الله با تأیید و یاریِ خویش با ماست. آن‌گاه الله بر دل رسولش صلی الله علیه وسلم آرامش افکند، و لشکریانی بر او فرو فرستاد که شما آنها را نمی‌بینید و آن‌ فرشتگان او را تقویت می‌کردند. و سخن مشرکان را پست‌تر گرداند، و سخن الله همان سخن برتر است آن‌گاه که اسلام را برتر قرار داد، و الله در ذات و قهر و فرمانروایی خویش ذات شکست‌ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و در تدبیر و تقدیر و شرعش بسیار داناست.