لَقَدْ كَانَ فِيْ قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّاُولِى الْاَلْبَابِۗ مَا كَانَ حَدِيْثًا يُّفْتَرٰى وَلٰكِنْ تَصْدِيْقَ الَّذِيْ بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيْلَ كُلِّ شَيْءٍ وَّهُدًى وَّرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُّؤْمِنُوْنَ ࣖ ( يوسف: ١١١ )
laqad
لَقَدْ
Sigurisht
kāna
كَانَ
ishte
fī
فِى
në
qaṣaṣihim
قَصَصِهِمْ
rrëfimet e tyre
ʿib'ratun
عِبْرَةٌ
mësim
li-ulī
لِّأُو۟لِى
për poseduesit
l-albābi
ٱلْأَلْبَٰبِۗ
e mendjeve.
mā
مَا
Nuk
kāna
كَانَ
është ai (Kur'ani)
ḥadīthan
حَدِيثًا
një bisedë
yuf'tarā
يُفْتَرَىٰ
e trilluar
walākin
وَلَٰكِن
mirëpo
taṣdīqa
تَصْدِيقَ
vërtetim
alladhī
ٱلَّذِى
i asaj që (është)
bayna
بَيْنَ
pranë
yadayhi
يَدَيْهِ
duarve të tij
watafṣīla
وَتَفْصِيلَ
dhe shkoqitje
kulli
كُلِّ
(për) çdo
shayin
شَىْءٍ
gjë
wahudan
وَهُدًى
dhe udhëzim
waraḥmatan
وَرَحْمَةً
dhe mëshirë
liqawmin
لِّقَوْمٍ
për një popull
yu'minūna
يُؤْمِنُونَ
(që) besojnë.
Ne tregimet e tyre (të dërguarve dhe të Jusufit me vëllezër) pati mësime e përvojë për të zotët e mendjes. Ai (Kur’ani) nuk është bisedë e trilluar, por vërtetues i asaj që ishte më parë (librave të shenjta) dhe sqarues i çdo sendi, e edhe udhërrëfyes e mëshirë për një popull që beson