28. Al-Qasas Ayah 57 - Kuran (Al-Qur'an): Albanian

وَقَالُوْٓا اِنْ نَّتَّبِعِ الْهُدٰى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ اَرْضِنَاۗ اَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَّهُمْ حَرَمًا اٰمِنًا يُّجْبٰٓى اِلَيْهِ ثَمَرٰتُ كُلِّ شَيْءٍ رِّزْقًا مِّنْ لَّدُنَّا وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَ ( القصص: ٥٧ )

waqālū

وَقَالُوٓا۟

And they say

Dhe ata thanë

إِن

"If

"Nëse

nattabiʿi

نَّتَّبِعِ

we follow

ne do ta pasonim

l-hudā

ٱلْهُدَىٰ

the guidance

udhëzimin

maʿaka

مَعَكَ

with you

me ty

nutakhaṭṭaf

نُتَخَطَّفْ

we would be swept

do të rrëmbeheshim

min

مِنْ

from

nga

arḍinā

أَرْضِنَآۚ

our land"

toka jonë".

awalam

أَوَلَمْ

Have not

Vallë a nuk

numakkin

نُمَكِّن

We established

Ne ua mundësuam

lahum

لَّهُمْ

for them

atyre

ḥaraman

حَرَمًا

a sanctuary

një vend të shenjtë

āminan

ءَامِنًا

secure

të sigurt

yuj'bā

يُجْبَىٰٓ

are brought

sillen

ilayhi

إِلَيْهِ

to it

tek ai

thamarātu

ثَمَرَٰتُ

fruits

bereqetet

kulli

كُلِّ

(of) all

e çdo

shayin

شَىْءٍ

things

sendi

riz'qan

رِّزْقًا

a provision

si furnizim

min

مِّن

from

nga

ladunnā

لَّدُنَّا

Us?

ana Jonë

walākinna

وَلَٰكِنَّ

But

mirëpo

aktharahum

أَكْثَرَهُمْ

most of them

shumica e tyre

lā

لَا

(do) not

nuk

yaʿlamūna

يَعْلَمُونَ

know

dinë.

Wa qaalooo in nattabi'il hudaa ma'aka nutakhattaf min ardinaa; awalam numakkkil lahum haraman aaminany yujbaaa ilaihi samaraatu kulli shai'ir rizqam mil ladunnaa wa laakinna aksarahum laa ya'lamoon (al-Q̈aṣaṣ 28:57)

English Sahih:

And they [i.e., the Quraysh] say, "If we were to follow the guidance with you, we would be swept from our land." Have We not established for them a safe sanctuary to which are brought the fruits of all things as provision from Us? But most of them do not know. (Al-Qasas [28] : 57)

Sherif Ahmeti:

Ata thanë: “Nëse ne ndjekim rrugën e drejtë së bashku me ty, ne me të shpejtë do të jemi të dëbuar prej vendit tonë!” Po a nuk u siguruam Ne atyre një vend të shenjtë e të sigurt që aty sillen frutat e çdo sendi si furnizim mga ana Jonë, po shumica e tyre nuk e dinë (Al-Qasas [28] : 57)

1 Feti Mehdiu

Ata thonë: “Nëse pasojmë rrugën e drejtë me ty do të jemi të përzënë nga vendlindja jonë”. Po ne a nuk u afrojmë rastin të qëndrojnë në vendin e shenjt të sigurt, ku si dhuratë jona, derdhen fryte të ndryshme, por shumica sish nuk e dinë

2 Hassan Efendi Nahi

3 Tafsir as-Saadi

Ata thonë: “Nëse do të ndiqnim udhëzimet e tua, do të na dëbonin prej vendit tonë.” - Nëse do të të pasonim në udhën tënde, do të rrezikoheshim edhe ne nga vrasja, lufta, robërimi, humbja e pasurive, sepse njerëzit ju refuzojnë dhe janë armiqësuar me ju. Nëse do t’ju pasonim, atëherë edhe ne do të bëheshim pre e kësaj armiqësije dhe lufte mes jush. Ne nuk mund të armiqësohemi dhe të dalim kundër të gjithë botës. Këto fjalë tregonin mendimin e keq që ata kishin për Zotin e Lartësuar dhe se Ai nuk do të ndihmonte fenë e Tij dhe nuk do ta lartësonte fjalën e Tij. Ata mendonin se Zoti do t’i lejonte njerëzinë që të kishin dorë të lirë për t’i luftuar dhe shfarosur pasuesit e denjë së fesë së Tij. Ata të mjerët menduan se e kota do të triumfojë mbi të vërtetën dhe mbrojtësit e saj. Por Allahu i Madhëruar u qartëson atyre një fakt, që duhet ta dinë e ta
kuptojnë mirë:

Po a nuk u siguruam Ne atyre një vend të shenjtë, të sigurt, ku sillen fruta të të gjitha llojeve, si furnizim prej Nesh?! Por shumica e tyre nuk e dinë. - Kriminelët dhe keqbërësit, që gjithmonë e kanë rrethuar këtë vend të shenjtë, kanë qenë gjithmonë shumë, por ai vend ka qenë gjithmonë i pastër dhe i ruajtur, dhe të tillë kanë qenë edhe vizitorët e tij. A nuk mendoni në këtë fakt, se si ju ka mbrojtur dhe ruajtur Zoti nga belatë e armiqtë që ju kanë rrethuar?! Askush që merrte rrugën drejt atij vendi të shenjtë nuk cenohej dhe prekej, sepse ishte mbrojtja e Zotit. E tillë ishte gjendja e këtij vendi, ndërkohë që çdo vend tjetër ishte i rrethuar dhe mbuluar me frikë dhe banorët e atyre vendeve nuk ishin të qetë e as të lumtur. Lavdëroni dhe i shprehni mirënjohjen Zotit tuaj për këtë mirësi dhe paqe, që ju ka dhuruar e që askush nuk e ka provuar. Falënderojeni atë për të mirat që ju ka mundësuar me mbushulli nga çdo anë e botës. Le ta ndjekin këtë profet të nderuar, që lumturia, paqja dhe siguria e tyre të jetë e plotë dhe e përhershme. Le të ruhen dhe të mos marrin guximin që ta mohojnë atë! Mos të tregohen kryeneçë dhe mosmirënjohës ndaj Allahut! Nëse e bëjnë këtë, atëherë mirësitë dhe paqja ku jetojnë do t’u shndërrohet në fatkeqësi dhe frikë, krenaria do t’u kthehet në poshtërim e nënshtrim, ndërsa pasuria e bollëku në varfëri e skamje. Kjo është arsyeja që Allahu i kërcënoi me atë ndëshkim që dënoi popujt e shkuar dhe tha: