Skip to main content

وَمَا تَفَرَّقُوْٓا اِلَّا مِنْۢ بَعْدِ مَا جَاۤءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًاۢ بَيْنَهُمْۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَّبِّكَ اِلٰٓى اَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْۗ وَاِنَّ الَّذِيْنَ اُوْرِثُوا الْكِتٰبَ مِنْۢ بَعْدِهِمْ لَفِيْ شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيْبٍ   ( الشورى: ١٤ )

wamā
وَمَا
And not
Dhe nuk
tafarraqū
تَفَرَّقُوٓا۟
they became divided
ata u përçanë
illā
إِلَّا
until
përveçse
min
مِنۢ
after
nga
baʿdi
بَعْدِ
after
pasi
مَا
[what]
jāahumu
جَآءَهُمُ
came to them
u erdhi atyre
l-ʿil'mu
ٱلْعِلْمُ
the knowledge
dija
baghyan
بَغْيًۢا
(out of) rivalry
nga rivaliteti
baynahum
بَيْنَهُمْۚ
among them
mes tyre.
walawlā
وَلَوْلَا
And if not
E sikur të mos (ishte)
kalimatun
كَلِمَةٌ
(for) a word
një fjalë
sabaqat
سَبَقَتْ
(that) preceded
ishte paraprirë
min
مِن
from
nga
rabbika
رَّبِّكَ
your Lord
Zoti yt
ilā
إِلَىٰٓ
for
deri në
ajalin
أَجَلٍ
a term
një afat
musamman
مُّسَمًّى
specified
të caktuar
laquḍiya
لَّقُضِىَ
surely, it (would have) been settled
do të merrej vendimi
baynahum
بَيْنَهُمْۚ
between them
mes tyre.
wa-inna
وَإِنَّ
And indeed
Dhe vërtet
alladhīna
ٱلَّذِينَ
those who
ata të cilëve
ūrithū
أُورِثُوا۟
were made to inherit
u është lënë në trashëgim
l-kitāba
ٱلْكِتَٰبَ
the Book
Libri
min
مِنۢ
after them
nga
baʿdihim
بَعْدِهِمْ
after them
pas tyre
lafī
لَفِى
(are) surely in
(janë) njëmend në
shakkin
شَكٍّ
doubt
një dyshim
min'hu
مِّنْهُ
concerning it
ndaj tij
murībin
مُرِيبٍ
disquieting
të turbulluar.

Wa maa tafarraqooo illaa mim ba'di maa jaaa'ahumul 'ilmu baghyam bainahum; wa law laa Kalimatun sabaqat mir Rabbika ilaaa ajalim musammal laqudiya bainahum; wa innal lazeena oorisul Kitaaba mim ba'dihim lafee shakkim minhu mureeb (aš-Šūrā 42:14)

English Sahih:

And they did not become divided until after knowledge had come to them – out of jealous animosity between themselves. And if not for a word that preceded from your Lord [postponing the penalty] until a specified time, it would have been concluded between them. And indeed, those who were granted inheritance of the Scripture after them are, concerning it, in disquieting doubt. (Ash-Shuraa [42] : 14)

Sherif Ahmeti:

Po ata, vetëm pasi që u erdhi e vërteta, nuk u përçanë për tjetër, por nga zilia mes tyre. e sikur të mos ishte fjalë (vendimi) e hershme nga Zoti yt për deri në një afat të caktuar do të kryhej (dënimi) me ta. Nuk ka dyshim se ata që e trashëguan librin prej tyre (prej të parëve) janë në dyshim të thellë ndaj tij (ndaj librit Tevratë e Inxhil) (Ash-Shuraa [42] : 14)

1 Feti Mehdiu

Kurse ata u përçanë ndërmjet veti nga zilia mu atëherë kur u erdhën informata. Dhe po të mos ishte fjala e mëparshme e Zotit tënd – deri në afatin e caktuar – ata do të ishin gjykuar. Kurse ata të cilët trashëguan librin pas tyre me siguri kanë shumë dyshim