Skip to main content

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَّعْبُدُ اللّٰهَ عَلٰى حَرْفٍۚ فَاِنْ اَصَابَهٗ خَيْرُ ِۨاطْمَـَٔنَّ بِهٖۚ وَاِنْ اَصَابَتْهُ فِتْنَةُ ِۨانْقَلَبَ عَلٰى وَجْهِهٖۗ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةَۗ ذٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِيْنُ   ( الحج: ١١ )

wamina
وَمِنَ
And among
و از
l-nāsi
ٱلنَّاسِ
the mankind
مردم
man
مَن
(is he) who
کسی که
yaʿbudu
يَعْبُدُ
worships
عبادت می کند
l-laha
ٱللَّهَ
Allah
خداوند
ʿalā
عَلَىٰ
on
بر
ḥarfin
حَرْفٍۖ
an edge
حرف
fa-in
فَإِنْ
And if
پس اگر
aṣābahu
أَصَابَهُۥ
befalls him
رسید به او
khayrun
خَيْرٌ
good
خیر
iṭ'ma-anna
ٱطْمَأَنَّ
he is content
خاطر جمع شد
bihi
بِهِۦۖ
with it
به آن
wa-in
وَإِنْ
and if
و اگر
aṣābathu
أَصَابَتْهُ
befalls him
رسید به او
fit'natun
فِتْنَةٌ
a trial
بلا ، امتحان
inqalaba
ٱنقَلَبَ
he turns
رو برتافت
ʿalā
عَلَىٰ
on
صورتش
wajhihi
وَجْهِهِۦ
his face
صورتش
khasira
خَسِرَ
He has lost
زیان کرد
l-dun'yā
ٱلدُّنْيَا
the world
دنيا
wal-ākhirata
وَٱلْءَاخِرَةَۚ
and the Hereafter
و آخرت
dhālika
ذَٰلِكَ
That
اين
huwa
هُوَ
[it]
او
l-khus'rānu
ٱلْخُسْرَانُ
(is) the loss
خسارت
l-mubīnu
ٱلْمُبِينُ
clear
آشکار

Wa minan naasi mai ya'budul laaha 'alaa harfin fa in asaabahoo khairunit maanna bihee wa in asaabat hu fitnatunin qalaba 'alaa wajhihee khasirad dunyaa wal aakhirah; zaalika huwal khusraanul mubeen

حسین تاجی گله داری:

و از (میان) مردم کسی است که الله را بر کناره (با تردید) می‌پرستد (و ایمانش بسیار ضعیف و سست است) پس اگر خیری به او برسد (دلش) به آن آرام می‌گیرد، و اگر بلایی (برای آزمایش) به او برسد، روی می‌گرداند (و به کفر باز می‌گردد)، در دنیا و آخرت زیان کرده است، این همان زیان آشکار است،

English Sahih:

And of the people is he who worships Allah on an edge. If he is touched by good, he is reassured by it; but if he is struck by trial, he turns on his face [to unbelief]. He has lost [this] world and the Hereafter. That is what is the manifest loss. (Al-Hajj [22] : 11)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و از مردم کسی است که مضطرب است و الله را با تردید عبادت می‌کند، یعنی اگر خیری از سلامتی و ثروت به او برسد بر ایمان و عبادتش برای الله باقی می‌ماند، و اگر به بیماری و فقری مبتلا شود فال بد به دینش می‌زند و از آن بازمی‌گردد، دنیای او تباه شده است، زیرا کفر او سهمی از دنیا را که برایش نوشته نشده است برایش نخواهد افزود، و آخرتش با عذاب الله که با آن روبه‌رو می‌شود تباه شده است، این همان تباهی آشکار است.