47. محمّد آیه 20

مؤمنان می‌گویند: «چرا سوره‌ای [دربارۀ اجازۀ جهاد] نازل نمی‌شود؟»؛ اما هنگامى كه آیات صریحی در مورد جنگ نازل مى‌گردد، [منافقان و] بیماردلان را مى‌بینى كه همچون كسى كه از [سختى] مرگ دستخوش بیهوشى شده باشد به تو مى‌نگرند؛ [مرگ و عذاب الهی] بر آنان شایسته‌تر است.

Please check ayah 47:23 for complete tafsir.

كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند: چرا از جانب خدا سوره‌اى نازل نمى‌شود؟ چون سوره‌اى از محكمات نازل شود كه در آن سخن از جنگ رفته باشد، آنان را كه در دلشان مرضى هست بينى كه چون كسى كه بيهوشى مرگ بر او چيره شده به تو مى‌نگرند. پس برايشان شايسته‌تر

و كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند: چرا سوره‌اى [در باره‌ى جهاد] نازل نمى‌شود؟ اما وقتى سوره‌اى صريح نازل گردد و در آن سخن از كارزار رود، بيماردلان را مى‌بينى كه، مانند كسى كه به حال احتضار افتاده به تو مى‌نگرند، پس همان سزاوارشان است

و [بعضی از] مؤمنان گویند چرا سوره‌ای [شامل حکم جهاد] فرو فرستاده نمی‌شود، آنگاه چون سوره‌ای از محکمات فرو فرستاده می‌شود و در آن کارزار [با مشرکان‌] یاد می‌شود، بیماردلان را بینی که به تو با نگاه کسی که از [سکرات‌] مرگ بیهوش شده باشد، می‌نگرند، بدا به حال ایشان‌

مؤمنان می گویند: چرا سوره ای [در رابطه با فرمان جهاد] نازل نمی شود؟ ولی هنگامی که سوره ای محکم و بی شبهه نازل می شود و در آن از جهاد سخن به میان آمده است، آنان را که در دل هایشان بیماری است، می بینی مانند کسی که در بیهوشی مرگ افتاده، به تو می نگرند و سزاوارشان هم [به سبب بیماردلی] همین حالت است

و مؤمنان می‌گویند: چه شده که سوره‌ای (در حکم جهاد کفّار) نازل نشد؟ در صورتی که چون سوره‌ای محکم و صریح آید و در آن ذکر جنگ شود آنان را که دلهاشان مریض (نفاق) است بنگری که مانند کسی که از ترس، حال بی هوشی بر او دست می‌دهد در تو نگاه می‌کنند، آری مرگ و هلاک بر آنها سزاوارتر است

و گویند آنان که ایمان آوردند چرا فرود نیاید سوره‌ای پس هر گاه فرستاده شود سوره‌ای محکم و یادآوری شود در آن جنگ بینی آنان را که در دلهاشان بیماری است نگرند بسویت نگریستن بیهوش گشته از مرگ پس سزاوار باد ایشان را (مرگ بر ایشان)

و كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند: «چرا سوره‌اى [در باره جهاد] نازل نمى شود؟» اما چون سوره‌اى صريح نازل شد و در آن نام كارزار آمد، آنان كه در دلهايشان مرضى هست، مانند كسى كه به حال بيهوشى مرگ افتاده به تو مى‌نگرند

و کسانی که ایمان آوردند می‌گویند: «چرا سوره‌ای [:مجموعه‌ای از آیات درباره‌ی جهاد] نازل نشد‌؟» پس هنگامی‌که سوره‌ای محکم نازل شد و در آن نامِ کشتار آمد، آنان که در دل‌هاشان مرضی هست - مانند کسی که به حال بیهوشی مرگ افتاده - به تو می‌نگرند. پس (همین حالت) برایشان بهتراست

و کسانى که ایمان آورده‌اند، مى‌گویند: «چرا سوره‌اى [براى جهاد] نازل نمى‌شود؟» پس هنگامى که سوره‌اى محکم و روشن نازل مى‌گردد که در آن نامى از جنگ رفته است، بیماردلان را مى‌بینى که به تو نگاه مى‌کنند، مانند نگاه کردن کسى که از [ترس] مرگ بى‌هوش شده است. پس همان مرگ برایشان سزاوارتر است

مؤمنان می‌گویند: کاش! سوره‌ای فرود می‌آمد (و ما را به جنگ با دشمنان می‌خواند). زمانی که سوره‌ی محکمی نازل می‌گردد و جنگ در آن ذکر می‌شود (و روشن و آشکار به جنگ دستور می‌دهد) منافقان بیماردل را می‌بینی همچون کسی به تو نگاه می‌کنند که (در آستانه‌ی مرگ قرار گرفته است و) به سبب (سکرات) موت بیهوش افتاده است. پس مرگشان باد

کسانی که ایمان آورده‌اند می‌گویند: «چرا سوره‌ای نازل نمی‌شود (که در آن فرمان جهاد باشد)؟!» امّا هنگامی که سوره واضح و روشنی نازل می‌گردد که در آن سخنی از جنگ است، منافقان بیماردل را می‌بینی که همچون کسی که در آستانه مرگ قرار گرفته به تو نگاه می‌کنند؛ پس مرگ و نابودی برای آنان سزاوارتر است

و كسانى كه ايمان آورده‌اند گويند چرا سوره‌اى [براى جهاد] فروفرستاده نمى‌شود؟ پس چون سوره‌اى محكم- يعنى از محكمات كه معناى آن روشن است- فرستاده شود و در آن از كارزار سخن رفته باشد، كسانى را كه در دلهاشان بيمارى- شك و نفاق- است بينى كه به تو مى‌نگرند همچون نگريستن كسى كه بيهوشى مرگ به او رسيده باشد پس ايشان را همان [مرگ‌] سزاوارتر است- يا: پس واى بر آنان