Skip to main content

فَاِذَا لَقِيْتُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا فَضَرْبَ الرِّقَابِۗ حَتّٰٓى اِذَآ اَثْخَنْتُمُوْهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَۖ فَاِمَّا مَنًّاۢ بَعْدُ وَاِمَّا فِدَاۤءً حَتّٰى تَضَعَ الْحَرْبُ اَوْزَارَهَا ەۛ ذٰلِكَ ۛ وَلَوْ يَشَاۤءُ اللّٰهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلٰكِنْ لِّيَبْلُوَا۟ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍۗ وَالَّذِيْنَ قُتِلُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ فَلَنْ يُّضِلَّ اَعْمَالَهُمْ   ( محمد: ٤ )

fa-idhā
فَإِذَا
So when
پس هنگامي كه
laqītumu
لَقِيتُمُ
you meet
ملاقات کردید
alladhīna
ٱلَّذِينَ
those who
كساني كه
kafarū
كَفَرُوا۟
disbelieve
كفر ورزيدند
faḍarba
فَضَرْبَ
then strike
پس گردن ها را بزنید
l-riqābi
ٱلرِّقَابِ
the necks
پس گردن ها را بزنید
ḥattā
حَتَّىٰٓ
until
تا اين كه
idhā
إِذَآ
when
هنگامي كه
athkhantumūhum
أَثْخَنتُمُوهُمْ
you have subdued them
از کار انداختید آنها را، از پا در آوردید آنها را
fashuddū
فَشُدُّوا۟
then bind firmly
پس محکم ببندید
l-wathāqa
ٱلْوَثَاقَ
the bond
بند ، ریسمان
fa-immā
فَإِمَّا
then either
پس اگر
mannan
مَنًّۢا
a favor
منت نهادن
baʿdu
بَعْدُ
afterwards
بعد
wa-immā
وَإِمَّا
or
و اگر
fidāan
فِدَآءً
ransom
عوض گرفتن ، فدیه دادن
ḥattā
حَتَّىٰ
until
تا اين كه
taḍaʿa
تَضَعَ
lays down
بر زمین گذارد
l-ḥarbu
ٱلْحَرْبُ
the war
جنگ
awzārahā
أَوْزَارَهَاۚ
its burdens
بارهای سنگینش
dhālika
ذَٰلِكَ
That
اين
walaw
وَلَوْ
And if
و اگر
yashāu
يَشَآءُ
Allah had willed
می خواهد
l-lahu
ٱللَّهُ
Allah had willed
خداوند
la-intaṣara
لَٱنتَصَرَ
surely, He could have taken retribution
حتماً انتقام می گرفت
min'hum
مِنْهُمْ
from them
از آن‌ها
walākin
وَلَٰكِن
but
ولي
liyabluwā
لِّيَبْلُوَا۟
to test
تا بیازماید
baʿḍakum
بَعْضَكُم
some of you
بعضي از شما
bibaʿḍin
بِبَعْضٍۗ
with others
با بعضی دیگر
wa-alladhīna
وَٱلَّذِينَ
And those who
و كساني كه
qutilū
قُتِلُوا۟
are killed
و كشته نمي‌شدند
فِى
in
در
sabīli
سَبِيلِ
(the) way of Allah
راه
l-lahi
ٱللَّهِ
(the) way of Allah
خداوند
falan
فَلَن
then never
پس هرگز ضایع نمی کند
yuḍilla
يُضِلَّ
He will cause to be lost
پس هرگز ضایع نمی کند
aʿmālahum
أَعْمَٰلَهُمْ
their deeds
كردارشان

Fa-izaa laqeetumul lazeena kafaroo fadarbar riqaab, hattaaa izaa askhan tumoohum fashuddul wasaaq, fa immaa mannnam ba'du wa immaa fidaaa'an hattaa tada'al harbu awzaarahaa; zaalika wa law yashaaa'ul laahu lantasara minhum wa laakil laiyabluwa ba'dakum biba'd; wallazeena qutiloo fee sabeelil laahi falany yudilla a'maalahum

حسین تاجی گله داری:

پس هنگامی‌که (در میدان نبرد) با کسانی‌که کفر ورزیدند، روبرو شدید گردن‌ها (یشان) را بزنید، (و نبرد را ادامه دهید) تا هنگامی‌که (بسیاری از) آن‌ها را از پای در آوردید و) کشتید، پس بند (اسیران) را محکم ببندید، آنگاه پس از آن یا بر آنان منت گذارید (و آزاد‌شان کنید) یا (از آنان) فدیه بگیرید (و رهای‌شان کنید) تا جنگ بار سنگین خود را (بر زمین) نهد، (حکم) این است، و اگر الله می‌خواست از آن‌ها انتقام می‌گرفت و لیکن (می خواهد) بعضی از شما را با بعضی دیگر بیازماید، و کسانی‌که در راه الله کشته شدند، پس (الله) هرگز اعمال آن‌ها را نابود نمی‌کند.

English Sahih:

So when you meet those who disbelieve [in battle], strike [their] necks until, when you have inflicted slaughter upon them, then secure [their] bonds, and either [confer] favor afterwards or ransom [them] until the war lays down its burdens. That [is the command]. And if Allah had willed, He could have taken vengeance upon them [Himself], but [He ordered armed struggle] to test some of you by means of others. And those who are killed in the cause of Allah – never will He waste their deeds. (Muhammad [47] : 4)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

پس - ای مؤمنان- هرگاه با کافران محارب روبرو شدید گردن‌های‌شان را با شمشیرهای‌تان بزنید، و به پیکار با آنها ادامه دهید تا کُشته زیاد بر جای گذارند، و ابهت‌شان از بین برود، و وقتی‌ از آنها زیاد به قتل رساندید بندهای اسیران را محکم کنید، و هرگاه آنها را به اسارت گرفتید براساس مصلحتی که اقتضا می‌کند، حق انتخاب دارید؛ که با آزاد کردن آنها بدون عوض بر آنها منت نهید، یا در برابر مال یا فدیه‌ای دیگر آنها را آزاد کنید، به پیکار با آنها و اسیرکردن‌شان ادامه دهید تا جنگ با اسلام ‌آوردن کافران یا بستن پیمان با آنها پایان یابد. این آزمایش مؤمنان با کافران و دست به دست شدن ایام و انتقام‌گیری برخی از برخی دیگر، همان حکم الله است، و اگر الله انتقام‌ گرفتن از کافران را بدون پیکار بخواهد به‌طور قطع از آنها انتقام می‌گیرد، اما جهاد را تشریع کرد تا برخی از شما را با برخی دیگر بیازماید، یعنی مؤمنانی را که پیکار می‌کنند و مؤمنانی را که پیکار نمی‌کنند، و کافر را با مؤمن بیازماید، که اگر مؤمن کشته شود وارد بهشت می‌شود، و اگر مؤمن کافر را بکشد کافر وارد جهنم می‌شود، و الله هرگز اعمال کسانی را که در راه او تعالی کشته‌ شده‌اند تباه نخواهد ساخت.