56. واقعه آیه 40

و برخی دیگر از متأخران هستند.

وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ اما اصحاب سعادت ، اصحاب سعادت چه حال دارند ?
فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ در زير درخت سدر بي ، خار ،
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ و درخت موزي که ميوه اش بر يکديگر چيده شده ،
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ و سايه اي دايم ،
وَمَاء مَّسْكُوبٍ و آبي همواره جاري ،
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ و ميوه اي بسيار ،
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ که نه منقطع مي گردد و نه کس را از آن بازدارند.
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ و زناني ارجمند
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء آن زنان را ما بيافريديم ، آفريدني
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا و دوشيزگان ساختيم
عُرُبًا أَتْرَابًا معشوق همسران خويشند ،
لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ براي اصحاب سعادت
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ گروهي از پيشينيان ،
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ و گروهي که از پي آمده اند.
(27 - 34)[سپس آنچه را که خداوند برای یاران راست و سعادتمندان تهیه کرده است بیان کرد و فرمود:] (﴿وَأَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلۡيَمِينِ﴾) یعنی حالت بسیار خوبی دارند. (﴿فِي سِدۡرٖ مَّخۡضُودٖ﴾) در میان درختان سدری هستند که خارهایشان گرفته شده و بریده شده است، و شاخه‌های خراب آن قطع گردیده، و به جای خار و شاخه‌های مضّر میوه قرار داده شده است، و درخت سدر ویژگی‌هایی چون سایۀ گسترده و آرامش یافتن انسان در سایۀ آن را دارا می‌باشد. (﴿وَطَلۡحٖ مَّنضُودٖ﴾) «طلح» درخت بزرگی است که در صحرا می‌روید و میوه‌ای لذیذ و خوشمزه دارد و مشهور است. وَظِلّٖ مَّمۡدُودٖ (﴿وَمَآءٖ مَّسۡكُوبٖ﴾) در میان بسیاری از آب‌ها و نهرهای روان و چشمه‌های جوشان هستند. (﴿وَفَٰكِهَةٖ كَثِيرَةٖ لَّا مَقۡطُوعَةٖ وَلَا مَمۡنُوعَةٖ﴾) یعنی همانند میوه‌های دنیا نیستند که در بعضی وقت‌ها یافت نمی‌شوند و فقط در برخی فصل‌ها در دسترس هستند و به دست آوردنشان مشکل است، بلکه میوه‌های بهشت همواره و همیشه وجود دارند، و چیدن و استفادۀ از آن راحت است، و انسان در هر حالتی که باشد به آن دسترسی دارد. (﴿وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَةٍ﴾) و بسترهایی که بر بالای تخت‌ها هستند، و این فرش‌ها و بسترها از ابریشم و طلا و مروارید هستند، و جز خدا کسی ماهیت آنها را نمی‌داند.
(35 - 38) (﴿إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ﴾) ما زنان اهل بهشت را آفریده و پدید آورده‌ایم، امّا آفریدنی که با آفرینش دنیا فرق می‌کند؛ آفریدن کاملی که فناپذیر نیست. (﴿فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡكَارًا﴾) یعنی کوچک و بزرگ آنها را دوشیزه گردانیده‌ایم. (﴿عُرُبًا أَتۡرَابٗا﴾) همسر پسند و هم سن و سال. و این شامل حورهای بهشتی و زنان اهل دنیا می‌گردد. و آنها در همۀ حالات و همواره دوشیزه هستند، و همواره شیفتۀ همسران خود می‌باشند. «عروب» به زنی گفته می‌شود که شیفتۀ همسرش و دلدادۀ او باشد و هیئتی زیبا و دلکش داشته باشد، زنی که هرگاه حرف بزند دل‌ها را می‌رباید و انسان را مدهوش می‌کند. و شنونده دوست دارد که حرفش تمام نشود، به خصوص وقتی که با آن صدای زیبا و نغمه‌های شادی‌آور ترانه می‌خواند. زنی است که اگر شوهر به ادب و زیبایی او نگاه کند، دلش سرشار از شادی و سرور می‌گردد. و اگر از جایی به جایی دیگر برود، آنجا را پر از عطر و نور می‌نماید. و عشوه و ناز به هنگام آمیزش را نیز شامل می‌شود.«اتراب» نیز زنان هم سن و سال هستند، سی و سه سال که کامل‌ترین سن جوانی است. پس زنان اهل بهشت همسرپسند و هم سن و سال هستند و هماهنگ و راضی می‌باشند؛ نه خود ناراحت می‌شوند و نه دیگران را ناراحت می‌کنند، بلکه مایۀ شادی و سرور می‌باشند. (﴿لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡيَمِينِ﴾) یعنی برای بهشتی‌ها فراهم شده‌اند.
(39 - 40) (﴿ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ وَثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ﴾) این گروه که یاران دست راست و سعادتمندان هستند شمار زیادی از پیشینیان و شمار زیادی از پسینیان‌اند. (﴿وَأَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصۡحَٰبُ ٱلشِّمَالِ﴾) منظور جهنّمی‌ها و کسانی است که اعمال بد انجام داده‌اند.

و گروهى كه از پى آمده‌اند

و بسيارى از امت‌هاى متأخرند

و جماعتی بسیار از واپسینان‌

و گروهی بسیار از پسینیان،

و جمعی از امت رسول آخر زمان هستند

و گروهی از بازماندگان‌

و گروهى از متأخران

و گروهی از پسینیان

و گروهى از امّت آخرین [پیامبر]

و گروه زیادی از پسینیان (گروندگان به هر دینی از ادیان الهی)

و گروهی از امّتهای آخرین

و گروهى از پسينيان