Skip to main content

لَا يُقَاتِلُوْنَكُمْ جَمِيْعًا اِلَّا فِيْ قُرًى مُّحَصَّنَةٍ اَوْ مِنْ وَّرَاۤءِ جُدُرٍۗ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيْدٌ ۗ تَحْسَبُهُمْ جَمِيْعًا وَّقُلُوْبُهُمْ شَتّٰىۗ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُوْنَۚ   ( الحشر: ١٤ )

لَا
Not
نمی جنگند با شما
yuqātilūnakum
يُقَٰتِلُونَكُمْ
will they fight you
نمی جنگند با شما
jamīʿan
جَمِيعًا
all
همگي
illā
إِلَّا
except
مگر
فِى
in
در
quran
قُرًى
towns
قریه های
muḥaṣṣanatin
مُّحَصَّنَةٍ
fortified
قلعه دار، دارای استحکامات
aw
أَوْ
or
يا
min
مِن
from
از
warāi
وَرَآءِ
behind
پشت
judurin
جُدُرٍۭۚ
walls
دیوارها
basuhum
بَأْسُهُم
Their violence
جنگ و جدال
baynahum
بَيْنَهُمْ
among themselves
ميان آن‌ها
shadīdun
شَدِيدٌۚ
(is) severe
سخت
taḥsabuhum
تَحْسَبُهُمْ
You think they
می پنداری آنها را
jamīʿan
جَمِيعًا
(are) united
متحد
waqulūbuhum
وَقُلُوبُهُمْ
but their hearts
و دلهایشان
shattā
شَتَّىٰۚ
(are) divided
پراکنده ها
dhālika
ذَٰلِكَ
That
اين
bi-annahum
بِأَنَّهُمْ
(is) because they
به(سبب)آن که آنان
qawmun
قَوْمٌ
(are) a people
قومی
لَّا
not
نمی اندیشند
yaʿqilūna
يَعْقِلُونَ
they reason
نمی اندیشند

Laa yuqaatiloonakum jamee'an illaa fee quram muhas sanatin aw minw waraaa'i judur; baasuhum bainahum shadeed; tahsabuhum jamee'anw-wa quloobuhum shatta; zaalika biannahum qawmul laa ya'qiloon

حسین تاجی گله داری:

آن‌ها (یهود) هرگز دسته‌جمعی با شما نمی‌جنگند جز در آبادی‌ها (و دژهای) محکم یا از پشت دیوارها، نزاع (و جنگ) شان در میان خودشان سخت است، تو آن‌ها را متحد می‌پنداری، در حالی‌که دل‌های شان پراکنده است، این بدان سبب است که آن‌ها قومی هستند که تعقل نمی‌کنند.

English Sahih:

They will not fight you all except within fortified cities or from behind walls. Their violence [i.e., enmity] among themselves is severe. You think they are together, but their hearts are diverse. That is because they are a people who do not reason. (Al-Hashr [59] : 14)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

- ای مؤمنان- یهودیان هرگز به صورت دسته‌جمعی با شما نمی‌جنگند مگر در دژهای محافظت‌شده با حصارها، یا از پشت دیوارها؛ زیرا آنها به‌سبب بزدلی نمی‌توانند با شما رو در رو شوند. به‌سبب دشمنی‌ای که با یکدیگر دارند نیروی آنها در میان خودشان قوی است. گمان می‌کنی که بر یک کلمه هستند، و صف واحدی دارند، اما واقعیت این است که دل‌های‌شان پراکنده و مختلف است. این اختلاف و دشمنی آنها با یکدیگر به این سبب است که آنها نمی‌اندیشند؛ زیرا اگر می‌اندیشیدند مسلّماً حق را می‌شناختند و از آن پیروی می‌کردند، و در آن اختلاف نمی‌ورزیدند.