وَاَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَيْمَانِهِمْ لَىِٕنْ جَاۤءَهُمْ نَذِيْرٌ لَّيَكُوْنُنَّ اَهْدٰى مِنْ اِحْدَى الْاُمَمِۚ فَلَمَّا جَاۤءَهُمْ نَذِيْرٌ مَّا زَادَهُمْ اِلَّا نُفُوْرًاۙ ( فاطر: ٤٢ )
Wa aqsamoo billaahi jahda aymaanihim la'in jaaa'ahum nazeerul layakoonunna ahdaa min ihdal umami falam maa jaaa'ahum nazeerum maa zaadahum illaa nufooraa (Fāṭir 35:42)
English Sahih:
And they swore by Allah their strongest oaths that if a warner came to them, they would be more guided than [any] one of the [previous] nations. But when a warner came to them, it did not increase them except in aversion (Fatir [35] : 42)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
ബഹുദൈവവിശ്വാസികള് തങ്ങള്ക്കാവും വിധം അല്ലാഹുവിന്റെ പേരില് ആണയിട്ടു പറഞ്ഞു, തങ്ങള്ക്ക് ഒരു മുന്നറിയിപ്പുകാരന് വന്നെത്തിയാല് തങ്ങള് മറ്റേതു സമുദായത്തെക്കാളും സന്മാര്ഗം സ്വീകരിക്കുന്നവരാകുമെന്ന്. എന്നാല് മുന്നറിയിപ്പുകാരന് അവരുടെ അടുത്തു ചെന്നപ്പോള് അത് അവരില് വെറുപ്പ് മാത്രമേ വര്ധിപ്പിച്ചുള്ളൂ. (ഫാത്വിര് [35] : 42)
1 Abdul Hameed/Parappoor (അബ്ദുല് ഹമീദ് & പറപ്പൂര്)
തങ്ങളുടെ അടുത്ത് ഒരു താക്കീതുകാരന് വരുന്ന പക്ഷം തങ്ങള് ഏതൊരു സമുദായത്തെക്കാളും സന്മാര്ഗം സ്വീകരിക്കുന്നവരാകാമെന്ന് അവരെക്കൊണ്ട് സത്യം ചെയ്യാന് കഴിയുന്നതിന്റെ പരമാവധി അവര് അല്ലാഹുവിന്റെ പേരില് സത്യം ചെയ്തു പറഞ്ഞു. എന്നാല് ഒരു താക്കീതുകാരന് അവരുടെ അടുത്ത് വന്നപ്പോള് അത് അവര്ക്ക് അകല്ച്ച മാത്രമേ വര്ദ്ധിപ്പിച്ചുള്ളൂ.