وَلَىِٕنْ اَذَقْنٰهُ نَعْمَاۤءَ بَعْدَ ضَرَّاۤءَ مَسَّتْهُ لَيَقُوْلَنَّ ذَهَبَ السَّيِّاٰتُ عَنِّيْ ۗاِنَّهٗ لَفَرِحٌ فَخُوْرٌۙ ( هود: ١٠ )
wala-in
وَلَئِنْ
But if
E nëse
adhaqnāhu
أَذَقْنَٰهُ
We give him a taste
Ne bëjmë që ai të shijojë
naʿmāa
نَعْمَآءَ
(of) favor
begati
baʿda
بَعْدَ
after
pas
ḍarrāa
ضَرَّآءَ
hardship
vështirësisë
massathu
مَسَّتْهُ
(has) touched him
(që) e ka prekur atë
layaqūlanna
لَيَقُولَنَّ
surely he will say
sigurisht ai do të thotë
dhahaba
ذَهَبَ
"Have gone
"U larguan
l-sayiātu
ٱلسَّيِّـَٔاتُ
the evils
të këqijat
ʿannī
عَنِّىٓۚ
from me
nga unë!"
innahu
إِنَّهُۥ
Indeed he
Vërtet ai
lafariḥun
لَفَرِحٌ
(is) exultant
(është) i shfrenuar
fakhūrun
فَخُورٌ
(and) boastful
mburravec i madh
Wala'in azaqnaahu na'maaa'a ba'da darraaa'a massat hu la yaqoolanna zahabas saiyiaatu 'anneee; innahoo lafarihun fakhoor (Hūd 11:10)
English Sahih:
But if We give him a taste of favor after hardship has touched him, he will surely say, "Bad times have left me." Indeed, he is exultant and boastful – (Hud [11] : 10)
Sherif Ahmeti:
E nëse pas të keqes që e pat goditur atë, Ne dhurojmë të mira, ai do thotë: “Kaluan të këqiat prej meje!” Vërtet, ai është shfrenuar dhe mendjemadh (Hud [11] : 10)