Përmendju në Libër edhe Musanë! -
Kujtoju në Kur’anin madhështor Musain, të birin e Imranit. Kujtoje atë profet të lavdëruar e të nderuar, ashtu siç ka qenë në të vërtetë! Kujtoje atë profet të zgjedhur duke treguar gradën dhe moralin e tij të lartë!
Ai ishte nga të zgjedhurit (e Zotit) dhe ishte i dërguar dhe Profet (i dalluar). -
Ky ajet lexohet në dy mënyra:
1. “Ai ishte muhlesan”, që do të thotë se Allahu e zgjodhi dhe e dalloi Musain mbi të gjithë botën.
2. “Ai ishte muhlisan”, që do të thotë se Musai ishte i sinqertë me Allahun e Madhëruar, në të gjitha veprimet, fjalët dhe qëllimet e tij.
Të dyja kuptimet e përfshijnë njëra tjetrën. Kështu, Allahu e zgjodhi dhe dalloi Musain për shkak të sinqeritetit të tij. Dhe, nga ana tjetër, Musai u bë i sinqertë, sepse Allahu e zgjodhi dhe e mëshiroi duke i falur këtë sinqeritet. Cilësia më e mrekullueshme e njeriut është sinqeriteti që tregon ndaj Zotit dhe veçimi që Zoti i bën atij me këtë cilësi. I tillë ishte Musai. Ai ishte gjithashtu profet e lajmëtar i Zotit. Ai ishte Resul dhe Nebij.[1] Resul është ai që është urdhëruar të përcjellë fjalët, mesazhin dhe ligjin e Zotit, si çështjet e mëdha, ashtu edhe ato më të voglat. Ndërsa nebij, ose lajmëtar, është ai që Allahu i shpall atij. Pra, en-nubu-ue është mes tij dhe Allahut, ndërsa er-risale është mes tij dhe krijesave të Zotit. Musai ishte nga ata që Zoti e dalloi me mënyrën më të lartë të Shpalljes, duke i folur drejtpërdrejt dhe duke e afruar. Kjo ishte veçoria e Musait mes gjithë profetëve të tjerë, prandaj edhe u quajt Kelimu Rrahman - Ai të cilit i foli Rahmani.
[1]
Ndryshimi mes resul dhe nebij.
Dijetarët kanë dhënë tri mendime
kryesore:
1. Resul është Ai që i është shpallur një
ligj dhe është urdhëruar për ta
komunikuar e transmetuar ndër të tjerë.
Ndërsa Nebij është ai që i është shpallur
ligj, por ende nuk është urdhëruar për ta
komunikuar e transmetuar.
2. Resul është ai që është dërguar nga
Zoti me ligj të ri, ndërsa ndërsa Nebij
është ai që zbaton sheriatin e një profeti
paraardhës.
3. Resul është ai që është dërguar në një
popull qafirësh, mosbesuesish, ndërsa
Nebij është ai që është dërguar në një
popull besimtarësh.
- Te bijtë e Izraelit kishte enbija, sepse
ata u dërguan në popullin e Jakubit, që
ishin besimtarë. Sa herë që vdiste një
Nebij, vinte një Nebij tjetër.
- I pari Resul ishte Nuhu (a.s), sepse ai u
dërgua mes një populli idhujtar e
mohues. Ndërsa Ademi (a.s) u dërgua në
një popull besimtar. Mbase ky është
mendimi më i saktë. Allahu e di më mirë.