لَوْلَآ اِذْ سَمِعْتُمُوْهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُوْنَ وَالْمُؤْمِنٰتُ بِاَنْفُسِهِمْ خَيْرًاۙ وَّقَالُوْا هٰذَآ اِفْكٌ مُّبِيْنٌ ( النور: ١٢ )
lawlā
لَّوْلَآ
Why not
Përse nuk
idh
إِذْ
when
kur
samiʿ'tumūhu
سَمِعْتُمُوهُ
you heard it
ju e dëgjuat atë
ẓanna
ظَنَّ
think
menduan
l-mu'minūna
ٱلْمُؤْمِنُونَ
the believing men
besimtarët
wal-mu'minātu
وَٱلْمُؤْمِنَٰتُ
and the believing women
dhe besimtaret
bi-anfusihim
بِأَنفُسِهِمْ
good of themselves
për veten e tyre
khayran
خَيْرًا
good of themselves
mirësi
waqālū
وَقَالُوا۟
and say
dhe thanë
hādhā
هَٰذَآ
"This
"Kjo (është)
if'kun
إِفْكٌ
(is) a lie
një shpifje
mubīnun
مُّبِينٌ
clear?"
e qartë!"
Law laaa iz sami'tumoohu zannal mu'minoona walmu'minaatu bi anfusihim khairanw wa qaaloo haazaaa ifkum mmubeen (an-Nūr 24:12)
English Sahih:
Why, when you heard it, did not the believing men and believing women think good of themselves [i.e., one another] and say, "This is an obvious falsehood"? (An-Nur [24] : 12)
Sherif Ahmeti:
E përse kur e dëgjuan atë (shpifje) besimtarët dhe besimtaret të mos mendinin të mirën si për vete dhe të thonin: “Kjo është shpifje e qartë?!” (An-Nur [24] : 12)