107. ماعون آیه 7

و [از امانت دادنِ] وسایل ضروری زندگی دریغ می‌ورزند.

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ آيا آن را که روز جزا را دروغ مي شمرد، ديدي ?
فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ او همان کسي است که يتيم را به اهانت مي راند ،
وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ و مردم را به طعام دادن به بينوا وا نمي دارد
فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ پس واي بر آن نمازگزاراني
الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ که در نماز خود سهل انگارند ،
الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ آنان که ريا مي کنند ،
وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ و از دادن ، زکات دريغ مي ورزند.
مکي و 7 آيه است.
بسم الله الرحمن الرحيم
(1) (﴿أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ﴾) آیا ننگریسته‌ای به کسی که زنده شدن پس از مرگ، و جزا را دروغ می‌انگارد، و به آنچه پیامبران آورده‌اند ایمان ندارد؟!
(2) (﴿فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ﴾) چنین کسی، یتیم را با خشونت از خود دور می‌کند، و به خاطر سنگدلی‌اش بر او رحم نمی‌کند؛ چون به پاداش و عقابی امید ندارد.
(3) (﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ﴾) و دیگران را بر خوراک دادن مسکین تشویق و ترغیب نمی‌نماید. و به طریق اولی خودش بینوایان را غذا و خوراک نمی‌دهد.
(4 - 5) (﴿فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ﴾) پس وای بر آن نمازگزارانی که به نماز خود پای‌بند هستند ((ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ﴾) اما آن را ضایع می‌کنند، و سر وقت آن را نمی‌خوانند، و ارکان آن را به خوبی انجام نمی‌دهند.و این به خاطر آن است که آنها به فرمان خداوند اهمیت نمی‌دهند؛ زیرا نماز را که مهم‌ترین عبادت‌هاست ضایع می‌نمایند. و کسی که از نمازش غافل ‌باشد، سزاوار مذمت و سرزنش است. اما دچار فراموشی شدن در نماز، چیزی است که پیامبر هم در نماز بدان دچار می‌شد.
(6 - 7) بنابراین خداوند اینها را به ریاکاری و سنگدلی و بی‌رحمی توصیف نموده و فرمود: (﴿ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ﴾) کارها را برای اینکه مردم [آنها را] ببینند انجام می‌دهند. (﴿وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ﴾) و از دادن و بخشیدن چیزی که دادن آن به صورت امانتی یا هبه مانند ظرف و دلو و امثال آن که معمولاً داده می‌شود و ضرری متوجّه آدمی نمی‌کند خودداری می‌کنند. پس اینها به خاطر شدت آزمندی و حرصشان، از دادن وسایل خانگیِ [ناچیز] امتناع می‌ورزند. پس چگونه بیشتر از آن را خواهند داد. در این سوره به خوراک دادن به یتیمان و بینوایان تشویق شده، و نیز به ترغیب نمودنِ دیگران به این کار و مواظبت بر نماز و انجام دیگر اعمال به صورت مخلصانه تشویق و ترغیب شده است. نیز آدمی بر انجام کار خوب و دادن اموال ناچیز مانند به امانت دادن ظرف و دلو و کتاب و امثال آن تحریک شده است؛ چون خداوند کسی را که چنین نکند مذمت کرده است. والله اعلم.
* * *

و از دادن زكات دريغ مى‌ورزند

و از رفع نياز ديگران دريغ مى‌ورزند

و زکات را باز می‌دارند

و از [دادن] وسایل و ابزار ضروری زندگی [و زکات، هدیه و صدقه به نیازمندان] دریغ می ورزند

و زکات و احسان را (از فقیران و هر خیر کوچک را حتی قرض را هم از محتاجان) منع کنند

و بازدارند زکات را (یا خیر را)

و از [دادن‌] زكات [و وسايل و مايحتاج خانه‌] خوددارى مى‌ورزند

و از چیزهایی ناچیز (نیازمندان را) باز می‌دارند

و از [دادن] زکات دریغ مى‌کنند

و از دادن وسائل کمکی ناچیز (منزل که معمولاً همسایگان به یکدیگر به عاریه و امانت می‌دهند) خودداری می‌کنند و (از یاری و کمک به مردمان) دریغ می‌ورزند

و دیگران را از وسایل ضروری زندگی منع می‌نمایند

و نيازمنديها- يا زكات- را [از نيازمندان‌] دريغ مى‌دارند