113. فلق آیه 5

و از شر [هر] حسود، آنگاه که حسد ورزد».

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ بگو : به پروردگار صبحگاه پناه مي برم ،،
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ از شر آنچه بيافريده است ،
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ و از شر شب چون در آيد ،
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ و از شر جادوگراني که در گرهها افسون مي دمند ،
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ و از شر حسود چون رشک مي ورزد
مکي و 5 آيه است.
بسم الله الرحمن الرحيم
(1) (﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾) بگو: پناه می‌برم به پروردگاری که دانه و هسته و سپیده‌دم را می‌شکافد.
(2) (﴿مِن شَرِّ مَا خَلَقَ﴾) این شامل همۀ انسان‌ها و جن‌ها و حیواناتی می‌گردد که خداوند آفریده است. پس باید به آفرینندۀ این‌ها، از شری که در اینهاست پناه برد.
(3) سپس به صورت ویژه و خاص بیان کرد و فرمود: (﴿وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ﴾) و پناه می‌برم به خدا از شری که در شب هست. وقتی که خواب، مردم را فرو می‌پوشاند، و بسیاری از ارواح شرور و حیوانات موذی پخش و پراکنده می‌گردند.
(4) (﴿وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ﴾) و از شر زنان جادوگری که برای جادوی خود از دمیدن در گره‌ها کمک می‌گیرند و بر آن جادو می‌کنند.
(5) (﴿وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ﴾) حسود کسی است که زوال نعمت دیگران را می‌خواهد. و حسود برای از بین بردن نعمت از دست دیگران می‌کوشد. پس برای باطل کردن نیرنگ حسود، و مصون ماندن از مکر و کیدش، باید به خدا پناه برد. چشم بد نیز نوعی از حسادت است؛ چون فقط کسی چشم می‌زند که حسود و بد ‌جنس و خبیث‌النفس باشد. پس این سوره بیان می‌دارد که باید از تمام انواع شر به طور خاص و عام به خدا پناه برد. و بر این دلالت می‌نماید که جادو حقیقت دارد، و خطر زیان آن می‌رود و از آن باید ترسید، و از جادو و جادوگران باید به خدا پناه برد.
* * *

از شر حسود چون رشك مى‌ورزد

و از شرّ حسود آن‌گاه كه حسد ورزد

و از شر رشک‌بری که رشک برد

و از زیان حسود، زمانی که حسد می ورزد

و از شرّ حسود بد خواه چون شراره آتش رشک و حسد بر افروزد

و از بدی حسود گاهی که حسد ورزد

و از شرّ [هر] حسود، آنگاه كه حسد ورزد.»

«و از شرّ هر حسودی هنگامی که حسد ورزد.»

و از شرّ [هر] حسود، آن‌گاه که حسد ورزد.»

و از شرّ حسود بدان گاه که حسد می‌ورزد

و از شرّ هر حسودی هنگامی که حسد می‌ورزد

و از شر هر بدخواه- حسود- آنگاه كه بدخواهى كند