اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِيْٓ اَنْزَلَ عَلٰى عَبْدِهِ الْكِتٰبَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَّهٗ عِوَجًا ۜ ( الكهف: ١ )
al-ḥamdu
ٱلْحَمْدُ
All Praise
ستايش
lillahi
لِلَّهِ
(is) for Allah
براي خداوند
alladhī
ٱلَّذِىٓ
the One Who
كسي كه
anzala
أَنزَلَ
(has) revealed
نازل كرد
ʿalā
عَلَىٰ
to
بر
ʿabdihi
عَبْدِهِ
His slave
بندہ خود
l-kitāba
ٱلْكِتَٰبَ
the Book
كتاب
walam
وَلَمْ
and not
و قرار نداد
yajʿal
يَجْعَل
(has) made
و قرار نداد
lahu
لَّهُۥ
in it
براي او
ʿiwajā
عِوَجَاۜ
any crookedness
انحراف، کجی
Alhamdu lillaahil lazeee anzala 'alaa 'abdihil kitaaba wa lam yaj'al lahoo 'iwajaa
حسین تاجی گله داری:
حمد و سپاس مخصوص الله است که بر بنده‌اش (محمد) کتاب (قرآن) را نازل کرد، و هیچ گونه کجی و انحرافی در آن قرار نداد.
English Sahih:
[All] praise is [due] to Allah, who has sent down upon His Servant [Muhammad (r)] the Book and has not made therein any deviance. (Al-Kahf [18] : 1)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
ستایش با صفات کمال و جلال، و با نعمت‌های آشکار و نهان، فقط از آنِ الله است که قرآن را بر بنده و رسولش محمد صلی الله علیه وسلم فرو فرستاد، و هیچ کجی و انحرافی از حق برای این قرآن قرار نداد.