Skip to main content

مَا يَأْتِيْهِمْ مِّنْ ذِكْرٍ مِّنْ رَّبِّهِمْ مُّحْدَثٍ اِلَّا اسْتَمَعُوْهُ وَهُمْ يَلْعَبُوْنَ ۙ  ( الأنبياء: ٢ )

مَا
Not
آن چه
yatīhim
يَأْتِيهِم
comes to them
می آید به سویشان
min
مِّن
of
از
dhik'rin
ذِكْرٍ
a Reminder
پند
min
مِّن
from
از
rabbihim
رَّبِّهِم
their Lord
پروردگارشان
muḥ'dathin
مُّحْدَثٍ
anew
تازه
illā
إِلَّا
except
مگر
is'tamaʿūhu
ٱسْتَمَعُوهُ
they listen to it
شنیدند آن را
wahum
وَهُمْ
while they
و ايشان
yalʿabūna
يَلْعَبُونَ
(are at) play
بازی می کنند

Maa yaateehim min zikrim mir Rabbihim muhdasin illas tama'oohu wa hum yal'aboon

حسین تاجی گله داری:

هیچ پند تازه‌ای از جانب پروردگارشان برای آن‌ها نمی‌آید، مگر آنکه بازی‌کنان به آن گوش می‌دهند.

English Sahih:

No mention [i.e., revelation] comes to them anew from their Lord except that they listen to it while they are at play (Al-Anbya [21] : 2)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و هیچ نزول تازه‌ای از قرآن از جانب پروردگارشان برای آنها نیامد مگر اینکه بی‌فایده و بلکه به بازی‌ و بدون اینکه اهمیتی برایش قائل شوند آن را شنیدند.