وَاِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِ اٰيٰتُنَا وَلّٰى مُسْتَكْبِرًا كَاَنْ لَّمْ يَسْمَعْهَا كَاَنَّ فِيْٓ اُذُنَيْهِ وَقْرًاۚ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ اَلِيْمٍ ( لقمان: ٧ )
Wa izaa tutlaa 'alayhi Aayaatunaa wallaa mustakbiran ka al lam yasma'haa ka anna feee uzunwihi waqran fabash shiru bi'azaabin aleem
حسین تاجی گله داری:
و هنگامیکه آیات ما بر او خوانده شود، تکبرکنان روی میگرداند، گویا که آن را نشنیده است، گویا در گوشهایش سنگینی است، پس او را به عذابی دردناک بشارت ده.
English Sahih:
And when Our verses are recited to him, he turns away arrogantly as if he had not heard them, as if there was in his ears deafness. So give him tidings of a painful punishment. (Luqman [31] : 7)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
و هرگاه آیات ما بر او خوانده شود مغرورانه از شنیدن آن روی میگرداند گویی آن را نشنیده است، مثل اینکه گوشهایش صداها را نمیشنوند، پس - ای رسول- او را به عذاب دردناکی که در انتظارش است بشارت دِه.