Skip to main content

وَاِذْ قَالَتْ طَّاۤىِٕفَةٌ مِّنْهُمْ يٰٓاَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوْا ۚوَيَسْتَأْذِنُ فَرِيْقٌ مِّنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُوْلُوْنَ اِنَّ بُيُوْتَنَا عَوْرَةٌ ۗوَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ ۗاِنْ يُّرِيْدُوْنَ اِلَّا فِرَارًا  ( الأحزاب: ١٣ )

wa-idh
وَإِذْ
And when
و هنگامي كه
qālat
قَالَت
said
گفت
ṭāifatun
طَّآئِفَةٌ
a party
گروهي
min'hum
مِّنْهُمْ
of them
از آن‌ها
yāahla
يَٰٓأَهْلَ
"O People
اهل
yathriba
يَثْرِبَ
(of) Yathrib!
مدینه
لَا
No
جای اقامت نیست، ماندنی نیست
muqāma
مُقَامَ
stand
جای اقامت نیست، ماندنی نیست
lakum
لَكُمْ
for you
براي شما
fa-ir'jiʿū
فَٱرْجِعُوا۟ۚ
so return"
پس باز گردید
wayastadhinu
وَيَسْتَـْٔذِنُ
And asked permission
و اجازه می خواهد
farīqun
فَرِيقٌ
a group
گروهي
min'humu
مِّنْهُمُ
of them
از آنان
l-nabiya
ٱلنَّبِىَّ
(from) the Prophet
پيامبر
yaqūlūna
يَقُولُونَ
saying
مي‌گويند
inna
إِنَّ
"Indeed
همانا
buyūtanā
بُيُوتَنَا
our houses
خانه های ما
ʿawratun
عَوْرَةٌ
(are) exposed"
بی حفاظ
wamā
وَمَا
and not
و نیست
hiya
هِىَ
they
آن
biʿawratin
بِعَوْرَةٍۖ
(were) exposed
بی حفاظ
in
إِن
Not
نمی خواهند
yurīdūna
يُرِيدُونَ
they wished
نمی خواهند
illā
إِلَّا
but
مگر
firāran
فِرَارًا
to flee
گریختن

Wa iz qaalat taaa'ifatum minhum yaaa ahla Yasriba laa muqaamaa lakum farji'oo; wa yastaazina fareequm minhumun Nabiyya yaqooloona inna buyootanaa 'awrah; wa maa hiya bi'awratin iny yureedoona illaa firaaraa

حسین تاجی گله داری:

و (نیز) هنگامی‌که گروهی از آنان گفتند: «ای اهل یثرب! اینجا جای ماندن شما نیست، پس (به خانه‌های خود) برگردید» و گروهی از آنان از پیامبر اجازۀ (بازگشت) می‌خواستند، می‌گفتند: «بی‌شک خانه‌های ما بی حفاظ است» در حالی‌که بی حفاظ نبود، آن‌ها فقط می‌خواستند (از جهاد) فرار کنند.

English Sahih:

And when a faction of them said, "O people of Yathrib, there is no stability for you [here], so return [home]." And a party of them asked permission of the Prophet, saying, "Indeed, our houses are exposed [i.e., unprotected]," while they were not exposed. They did not intend except to flee. (Al-Ahzab [33] : 13)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و -ای رسول- به یاد آور آن‌گاه که گروهی از منافقان به اهالی مدینه گفتند: ای ساکنان یثرب (نام مدینه قبل از اسلام یثرب بود)، کنار خندق جای ماندن برای شما نیست پس به منازل خویش بازگردید، و گروهی از آنها با این بهانه که خانه‌های‌شان در برابر دشمن آشکار و بدون حفاظ است، از پیامبر صلی الله علیه وسلم اجازه می‌خواستند که به خانه‌های‌شان بازگردند، درحالی‌که چنان‌که ادعا کردند نبود، و با این عذر دروغین فقط قصد فرار از دشمن را داشتند.