Skip to main content

اِنَّ الَّذِيْنَ تَوَفّٰىهُمُ الْمَلٰۤىِٕكَةُ ظَالِمِيْٓ اَنْفُسِهِمْ قَالُوْا فِيْمَ كُنْتُمْ ۗ قَالُوْا كُنَّا مُسْتَضْعَفِيْنَ فِى الْاَرْضِۗ قَالُوْٓا اَلَمْ تَكُنْ اَرْضُ اللّٰهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوْا فِيْهَا ۗ فَاُولٰۤىِٕكَ مَأْوٰىهُمْ جَهَنَّمُ ۗ وَسَاۤءَتْ مَصِيْرًاۙ   ( النساء: ٩٧ )

inna
إِنَّ
Indeed
همانا
alladhīna
ٱلَّذِينَ
those whom -
كساني كه
tawaffāhumu
تَوَفَّىٰهُمُ
take them (in death)
قبض روح مي‌كنند آنان را
l-malāikatu
ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ
the Angels
فرشتگان
ẓālimī
ظَالِمِىٓ
(while) they (were) wronging
ستمكاران
anfusihim
أَنفُسِهِمْ
themselves
خودشان
qālū
قَالُوا۟
they say
گويند
fīma
فِيمَ
"In what (condition)
در چه
kuntum
كُنتُمْۖ
were you?"
بوديد
qālū
قَالُوا۟
They said
گويند
kunnā
كُنَّا
"We were
بوديم
mus'taḍʿafīna
مُسْتَضْعَفِينَ
oppressed
مستضعفان
فِى
in
در
l-arḍi
ٱلْأَرْضِۚ
the earth
زمين
qālū
قَالُوٓا۟
They said
گويند
alam
أَلَمْ
"Not
آيا نبود
takun
تَكُنْ
was
آيا نبود
arḍu
أَرْضُ
(the) earth
زمين
l-lahi
ٱللَّهِ
(of) Allah
خداوند
wāsiʿatan
وَٰسِعَةً
spacious (enough)
پهناور
fatuhājirū
فَتُهَاجِرُوا۟
so that you (could) emigrate
پس مهاجرت كنيد
fīhā
فِيهَاۚ
in it?"
در آن
fa-ulāika
فَأُو۟لَٰٓئِكَ
Then those
پس آنان
mawāhum
مَأْوَىٰهُمْ
(will have) their abode
جايگاهشان
jahannamu
جَهَنَّمُۖ
(in) Hell -
دوزخ
wasāat
وَسَآءَتْ
and it is an evil
و چه بد است
maṣīran
مَصِيرًا
destination
سرانجامي

Innal lazeena tawaffaa humul malaaa'ikatu zaalimeee anfusihim qaaloo feema kuntum qaaloo kunnaa mustad'afeena fil-ard; qaalooo alam takun ardul laahi waasi'atan fatuhaajiroo feehaa; fa ulaaa'ika maawaahum Jahannamu wa saaa'at maseeraa

حسین تاجی گله داری:

همانا کسانی‌که فرشتگان جان‌شان را گرفتند در حالی‌که به خویشتن ستم کرده بودند (فرشتگان) به آنان گفتند: شما در چه حالی بودید؟ گفتند: «ما در زمین مستضعف بودیم» (فرشتگان) گفتند: «مگر سر زمین خدا، پهناور نبود که در آن مهاجرت کنید؟» بنابراین جایگاه‌شان دوزخ است و بدجایی است.

English Sahih:

Indeed, those whom the angels take [in death] while wronging themselves – [the angels] will say, "In what [condition] were you?" They will say, "We were oppressed in the land." They [the angels] will say, "Was not the earth of Allah spacious [enough] for you to emigrate therein?" For those, their refuge is Hell – and evil it is as a destination. (An-Nisa [4] : 97)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

کسانی‌که فرشتگان درحالی جان‌های‌شان را می‌گیرند که با هجرت‌نکردن از سرزمین کفر به سرزمین اسلام بر خویش ستم کرده‌اند، فرشتگان از روی توبیخ، هنگام قبض روح‌شان به آنها می‌گویند: بر چه حالی بودید؟ و با چه چیزی از مشرکان شناخته می‌شدید؟ این‌گونه پاسخی پوزش‌آمیز می‌دهند: ما ضعیفانی بودیم که توان و قدرتی نداشتیم که ستم را از خود دفع کنیم، آن‌گاه فرشتگان از روی توبیخ به آنها می‌گویند: آیا سرزمین‌های الله وسیع نبود که به‌سوی آن خارج شوید تا بر دین و جان‌های‌تان از خوارشدن و مقهورشدن در امان بمانید؟! پس آنها که مهاجرت نکردند، جایگاه‌شان که در آن مستقر می‌شوند، همان آتش است، و آتش بازگشتگاه و محل رجوع بسیاری بدی برای آنها است.