Skip to main content

فَلَمَّا جَاۤءَهُمْ بِاٰيٰتِنَآ اِذَا هُمْ مِّنْهَا يَضْحَكُوْنَ   ( الزخرف: ٤٧ )

falammā
فَلَمَّا
But when
پس هنگامي كه
jāahum
جَآءَهُم
he came to them
آورد برایشان
biāyātinā
بِـَٔايَٰتِنَآ
with Our Signs
آیات ما را
idhā
إِذَا
behold!
ناگهان
hum
هُم
They
ايشان
min'hā
مِّنْهَا
at them
از آن
yaḍḥakūna
يَضْحَكُونَ
laughed
می خندند، به خنده می افتند

Falammma jaaa'ahum bi aayaatinaaa izaa hum minhaa yadhakoon

حسین تاجی گله داری:

پس چون با نشانه‌های ما (به سوی) آن‌ها آمد، ناگاه (همه) از آن خندیدند.

English Sahih:

But when he brought them Our signs, at once they laughed at them. (Az-Zukhruf [43] : 47)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و چون آیات ما را برای‌شان آورد، از روی تمسخر و استهزا بر آنها خندیدند.