44. دخان آیه 42

مگر كسى كه الله [بر او] رحم كند كه او تعالی شکست‌ناپذیرِ مهربان است.

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ما اين آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست به بازيچه نيافريده ايم
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ آنها را به حق آفريده ايم ، ولي بيشترين نمي دانند
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ وعده گاه همه در روز داوري ، قيامت است
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ روزي که هيچ دوستي براي ، دوست خود سودمند نباشد و از سوي کسي ياري نشوند
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ مگر کسي که خدا بر او ببخشايد ، زيرا اوست پيروزمند و مهربان
(38 - 39) خداوند متعال از کمال قدرت و حکمت خود خبر داده و می‌فرماید که آسمان‌ها و زمین را برای بازی و سرگرمی نیافریده، و آنها را بیهوده و بی‌فایده خلق نکرده است. و خداوند آسمان‌ها و زمین را جز به حق نیافریده است؛ یعنی آفریدنشان برای حق بوده، و خلقت آن دو مشتمل بر حق است. خداوند آسمان‌ها و زمین را پدید آورد تا بندگان، خداوند یگانه را -که شریکی ندارد- پرستش کنند و تا خداوند، بندگان را امر و نهی نماید و به آنها پاداش و کیفر دهد. (﴿وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ﴾) ولی بیشترشان نمی‌دانند. بنابراین در آفرینش آسمان‌ها و زمین نیندیشیده‌اند.
(40) (﴿إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ﴾) به راستی روز داوری -که روز قیامت است و در آن روز خداوند میان پیشینیان و آیندگان و بین همۀ کسانی که با هم اختلاف کرده‌اند داوری می‌نماید- میعادگاه همۀ خلایق است.
(41) خداوند همه را در آن روز گرد می‌آورد، و آنها و آنچه را که انجام داده‌اند حاضر و آماده می‌گرداند، و طبق اعمالشان به آنان سزا و جزا می‌دهد. (﴿يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡ‍ٔٗا﴾) روزی که هیچ خویشی و دوستی کمترین کمکی به خویش و دوست خود نمی‌کند، (﴿وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ﴾) و نه آنان یاری می‌شوند؛ یعنی نمی‌توانند عذاب خدا را از یکدیگر دور کنند، چون هیچ کس از میان مخلوقات اختیاری ندارد.
(42) (﴿إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ﴾) مگر کسی که خدا بدو مرحمت کند؛ چراکه او توانای مهربان است، و چنین کسی که مورد مرحمت خدا قرار گرفته است، از رحمت خداوند متعال بهره‌مند می‌گردد؛ زیرا برای به‌دست آوردن آن در دنیا تلاش کرده است.

مگر كسى كه خدا بر او ببخشايد، زيرا اوست پيروزمند و مهربان

مگر كسى كه خدا به او رحم كند، همانا او مقتدر مهربان است

مگر کسی که خداوند بر او رحمت آورده باشد، که او پیروزمند مهربان است‌

مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده است؛ زیرا او توانای شکست ناپذیر و مهربان است

مگر آن که خدا به او رحم کند، که او تنها بر خلق مقتدر و مهربان است

مگر آنکو رحم کند خدا که او است همانا عزّتمند مهربان‌

مگر كسى را كه خدا رحمت كرده است، زيرا كه اوست همان ارجمند مهربان

مگر کسی را که خدا(یش) رحمت کرده است. همانا اوست‌، (هم)او عزیز رحمتگر بر ویژگان

جز کسى که خداوند او را مورد رحمت قرار دهد. اوست که پیروز و مهربان است

مگر کسی که خدا بدو مرحمت کند (و از او درگذرد و از شفاعت خوبان بهره‌مندش گرداند) چرا که خداوند باعزّت و توانا و بامحبّت و مهربان است

مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است

مگر كسى كه خداى بر او رحمت آرد، كه اوست تواناى بى‌همتا و مهربان