طَاعَةٌ وَّقَوْلٌ مَّعْرُوْفٌۗ فَاِذَا عَزَمَ الْاَمْرُۗ فَلَوْ صَدَقُوا اللّٰهَ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْۚ ( محمد: ٢١ )
ṭāʿatun
طَاعَةٌ
(Is) obedience
فرمان پذیری
waqawlun
وَقَوْلٌ
and a word
و سخن
maʿrūfun
مَّعْرُوفٌۚ
kind
شایسته و نیک
fa-idhā
فَإِذَا
And when
پس هنگامي كه
ʿazama
عَزَمَ
(is) determined
کار جدی و قطعی شد
l-amru
ٱلْأَمْرُ
the matter
کار جدی و قطعی شد
falaw
فَلَوْ
then if
پس اگر
ṣadaqū
صَدَقُوا۟
they had been true
راست گفتند
l-laha
ٱللَّهَ
(to) Allah
(با) خداوند
lakāna
لَكَانَ
surely it would have been
قطعاً بود
khayran
خَيْرًا
better
بهتر
lahum
لَّهُمْ
for them
برای آنها
Taa'atunw wa qawlum ma'roof; fa izaa 'azamal amru falaw sadaqul laaha lakaana khairal lahum
حسین تاجی گله داری:
فرمانبرداری (نمودن) و سخن نیکو (گفتن)، پس چون تصمیم قطعی (جهاد) گرفته شد، اگر با الله صادق باشند برای آنها بهتر است.
English Sahih:
Obedience and good words. And when the matter [of fighting] was determined, if they had been true to Allah, it would have been better for them. (Muhammad [47] : 21)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
اینکه از فرمان الله اطاعت کنند و سخنی نیکو و پسندیده بزنند برایشان بهتر است، و چون قتال فرض و جدی شود، اگر در ایمان و طاعت خویش برای الله با او تعالی راست باشند از نفاق و نافرمانی اوامر الله برایشان بهتر است.