وَكَانُوْا يَقُوْلُوْنَ ەۙ اَىِٕذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَۙ ( الواقعة: ٤٧ )
wakānū
وَكَانُوا۟
And they used (to)
و می گفتند
yaqūlūna
يَقُولُونَ
say
و می گفتند
a-idhā
أَئِذَا
"When
آیا وقتی
mit'nā
مِتْنَا
we die
مردیم
wakunnā
وَكُنَّا
and become
و بودیم
turāban
تُرَابًا
dust
خاک
waʿiẓāman
وَعِظَٰمًا
and bones
و استخوانها
a-innā
أَءِنَّا
will we
آیا براستی ما
lamabʿūthūna
لَمَبْعُوثُونَ
surely be resurrected?
برانگیخته شدگان
Wa kaanoo yaqooloona a'izaa mitnaa wa kunnaa turaabanw wa izaaman'ainnaa lamab'oosoon
حسین تاجی گله داری:
و می‌گفتند: «آیا هنگامی‌که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا باز هم ما بر انگیخته می‌شویم؟!
English Sahih:
And they used to say, "When we die and become dust and bones, are we indeed to be resurrected? (Al-Waqi'ah [56] : 47)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
و رستاخیز را انکار می‌کردند و از روی استهزا و بعید دانستن آن می‌گفتند: آیا پس از اینکه مُردیم و خاک و استخوان‌هایی پوسیده شدیم برانگیخته می‌شویم؟!