Skip to main content

هُوَ الَّذِيْٓ اَخْرَجَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْ اَهْلِ الْكِتٰبِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِاَوَّلِ الْحَشْرِۗ مَا ظَنَنْتُمْ اَنْ يَّخْرُجُوْا وَظَنُّوْٓا اَنَّهُمْ مَّانِعَتُهُمْ حُصُوْنُهُمْ مِّنَ اللّٰهِ فَاَتٰىهُمُ اللّٰهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوْا وَقَذَفَ فِيْ قُلُوْبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُوْنَ بُيُوْتَهُمْ بِاَيْدِيْهِمْ وَاَيْدِى الْمُؤْمِنِيْنَۙ فَاعْتَبِرُوْا يٰٓاُولِى الْاَبْصَارِ   ( الحشر: ٢ )

huwa
هُوَ
He
او
alladhī
ٱلَّذِىٓ
(is) the One Who
كسي كه
akhraja
أَخْرَجَ
expelled
بیرون کرد
alladhīna
ٱلَّذِينَ
those who
كساني كه
kafarū
كَفَرُوا۟
disbelieved
كفر ورزيدند
min
مِنْ
from
از
ahli
أَهْلِ
(the) People
اهل
l-kitābi
ٱلْكِتَٰبِ
(of) the Scripture
كتاب
min
مِن
from
از
diyārihim
دِيَٰرِهِمْ
their homes
محل زندگي‌شان
li-awwali
لِأَوَّلِ
at (the) first
برای اولین گردهمایی
l-ḥashri
ٱلْحَشْرِۚ
gathering
برای اولین گردهمایی
مَا
Not
گمان نکردید
ẓanantum
ظَنَنتُمْ
you think
گمان نکردید
an
أَن
that
كه
yakhrujū
يَخْرُجُوا۟ۖ
they would leave
بیرون روند
waẓannū
وَظَنُّوٓا۟
and they thought
و پنداشتند
annahum
أَنَّهُم
that [they]
همانا ايشان
māniʿatuhum
مَّانِعَتُهُمْ
would defend them
محافظ ایشان، مدافع ایشان
ḥuṣūnuhum
حُصُونُهُم
their fortresses
قلعه هایشان
mina
مِّنَ
against
از
l-lahi
ٱللَّهِ
Allah
خداوند
fa-atāhumu
فَأَتَىٰهُمُ
But came to them
پس سراغشان آمد
l-lahu
ٱللَّهُ
Allah
خداوند
min
مِنْ
from
از
ḥaythu
حَيْثُ
where
هرجا
lam
لَمْ
not
گمان نکردند
yaḥtasibū
يَحْتَسِبُوا۟ۖ
they expected
گمان نکردند
waqadhafa
وَقَذَفَ
and He cast
و افکند
فِى
into
در
qulūbihimu
قُلُوبِهِمُ
their hearts
دل‌هايشان
l-ruʿ'ba
ٱلرُّعْبَۚ
[the] terror
وحشت
yukh'ribūna
يُخْرِبُونَ
they destroyed
خراب می کنند
buyūtahum
بُيُوتَهُم
their houses
خانه هایشان را
bi-aydīhim
بِأَيْدِيهِمْ
with their hands
با دست‌هاي خودشان
wa-aydī
وَأَيْدِى
and the hands
و دستان
l-mu'minīna
ٱلْمُؤْمِنِينَ
(of) the believers
مؤمنان
fa-iʿ'tabirū
فَٱعْتَبِرُوا۟
So take a lesson
پس عبرت بگیرید
yāulī
يَٰٓأُو۟لِى
O those endowed
صاحبان
l-abṣāri
ٱلْأَبْصَٰرِ
(with) insight
بينش

Huwal lazeee akharajal lazeena kafaroo min ahlil kitaabi min diyaarihim li awwalil Hashr; maa zanantum any yakhrujoo wa zannooo annahum maa ni'atuhum husoonuhum minal laahi faataahumul laahu min haisu lam yahtasiboo wa qazafa fee quloobihimur ru'ba yukhriboona bu yootahum bi aydeehim wa aydil mu'mineena fa'tabiroo yaaa ulil absaar

حسین تاجی گله داری:

او کسی است که کسانی از اهل کتاب را که کافر شدند، با نخستین برخورد (و گرد‌آوری لشکر) از دیار‌شان بیرون راند، گمان نمی‌کردید که آن‌ها خارج شوند، و خودشان (نیز) گمان می‌کردند که دژهای (محکم) شان آن‌ها را از (عذاب) الله مانع می‌شود، پس (عذاب) الله از جایی که گمان نمی‌کردند به سراغ‌شان آمد، و در دل‌های‌شان ترس و وحشت افکند، (به گونه‌ای که) خانه‌های خود را با دست خود، و با دست مؤمنان ویران می‌کردند، پس ای دیده‌وران عبرت گیرید.

English Sahih:

It is He who expelled the ones who disbelieved among the People of the Scripture from their homes at the first gathering. You did not think they would leave, and they thought that their fortresses would protect them from Allah; but [the decree of] Allah came upon them from where they had not expected, and He cast terror into their hearts [so] they destroyed their houses by their [own] hands and the hands of the believers. So take warning, O people of vision. (Al-Hashr [59] : 2)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

او همان ذاتی است که بنی‌نضیر را که به الله کفر ورزیدند، و رسولش محمد صلی الله علیه وسلم را تکذیب کردند، پس از اینکه عهدشان را شکستند و همراه مشرکان علیه رسول صلی الله علیه وسلم شدند، در نخستین اخراج آنها از مدینه به‌سوی شام از خانه‌های‌شان در مدینه بیرون راند. بنی‌نضیر از یهودیان صاحب تورات بودند؛ آنها را به‌سوی سرزمین شام بیرون راند. - ای مؤمنان- به‌سبب نیرومندی و قدرتی که داشتند شما گمان نمی‌کردید که از خانه‌های‌شان رانده شوند، و خودشان نیز گمان کردند که دژهای محکم و بلند شان آنها را در برابر عذاب و کیفر الله محافظت می‌کند، اما عذاب الله از جایی‌که آمدنش را نمی‌سنجیدند آنها را فرا گرفت آن‌گاه که برای پیکار و بیرون ‌راندن آنها از خانه‌های‌شان به رسولش فرمان داد، و الله ترس شدیدی در دل‌های‌شان افکند، که به دست خویش خانه‌های‌شان را از داخل تخریب می‌کردند تا مسلمانان از آنها بهره‌مند نشوند، و مسلمانان خانه‌های‌شان را از بیرون تخریب می‌کردند. پس ای خردمندان از آنچه به‌سبب کفرشان به آنها رسید پند بگیرید، تا مانند آنها نباشید، که در این صورت جزا و کیفری که با آن مجازات شدند شما را نیز فرا خواهد گرفت.