78. نبأ آیه 30

پس [کیفرِ اعمال خود را] بچشید که [چیزی] جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم.

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا هر آينه روز داوري روزي است معين
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا روزي که در صور دميده شود و شما فوج فوج بياييد
وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا آسمان شکافته شود و هر شکاف دري باشد
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا و کوهها روان شوند ، و غبار گردند
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا جهنم در انتظار باشد
لِلْطَّاغِينَ مَآبًا طاغيان ، را منزلگاهي است
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا زماني دراز در آنجا درنگ کنند
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا نه خنکي چشند و نه آب ،
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا جز آب جوشان و خون و چرک
جَزَاء وِفَاقًا اين کيفري است برابر کردار
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا زيرا آنان به روز حساب اميد نداشتند
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا و آيات ما را به سختي تکذيب مي کردند
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا و ما همه چيز را در کتابي شماره کرده ايم
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا پس بچشيد که جز بر شکنجه شما نخواهيم افزود
(17 - 25) خداوند آنچه را که در روز قیامت رخ می‌دهد بیان کرد؛ قیامتی که تکذیب‌کنندگان از آن می‌پرسند، و مخالفان ستیزه‌جو آن را انکار می‌کنند. و فرمود که آن، روزی بزرگ است، و آن را خداوند میعادی برای خلق قرار داده است: (﴿يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا﴾) در صور دمیده می‌شود، و آنگاه شما دسته دسته و گروه گروه می‌آئید و در آن انواع زلزله‌ها و آشفتگی‌ها پیش می‌آید که کودک را پیر می‌کند، و دل‌ها را به تکان می‌اندازد، و آسمان پاره می‌گردد و چند دروازه در آن پدید می‌آید و کوه‌ها به حرکت درمی‌آیند تا به صورت غباری پراکنده در می‌آیند، و خداوند میان خلائق با حکم عادلانه‌اش داوری می‌نماید. و آتش جهنم را که برای سرکشان آماده کرده و جایگاه آنان قرار داده است افروخته می‌شود و آنها تا مدّت زمانی طولانی در آن ماندگار خواهند بود. (﴿أَحۡقَابٗا﴾) احقاب جمع حقب است، و حقب؛ آن گونه که بسیاری از مفسّران گفته‌اند: هشتاد سال یک حقب است. وقتی وارد دوزخ می‌گردند: (﴿لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا﴾) در آنجا نه هوای خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارایی می‌نوشند؛ یعنی نه چیزی می‌یابند که تن و بدنشان را خنک کند، و نه نوشیدنی می‌یابند که تشنگی آنها را رفع نماید. (﴿إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا﴾) آنچه می‌یابند و می‌نوشند فقط آب جوش و داغی است که چهره‌هایشان را بریان و روده‌هایشان را پاره پاره می‌نماید. و چیزی دیگر که می‌نوشند خونابه و زردآبه‌ایست که از بدن دوزخیان بیرون می‌آید و بسیار بدبو و بدمزه است.
(26 - 30) آنها سزاوار این عقوبت‌های خطرناک و زشت گردیده‌اند؛ چون این عقوبت‌ها در برابر کارهایی که می‌کرده‌اند سزای مناسب آنهاست، و خداوند بر آنها ستم نکرده، بلکه خودشان بر خویشتن ستم نموده‌اند. بنابراین اعمالشان را که به سبب آن سزاوار این سزا گشته‌اند، ذکر نمود و فرمود: (﴿إِنَّهُمۡ كَانُواۡ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا﴾) آنان به زنده شدن پس از مرگ و به اینکه خداوند مردم را بر کارهای نیک و بد جزا و سزا خواهد داد، ایمان نداشتند. بنابراین برای آخرت خود عمل نکردند. (﴿وَكَذَّبُواۡ بِ‍َٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا﴾) و آیات ما را به صورت صریح و روشن تکذیب کردند؛ معجزات نزد آنها آمد، اما آنان با آن مخالفت ورزیدند. (﴿وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا﴾) و هر چیز کم یا زیاد و نیک و بدی را در لوح محفوظ ثبت و ضبط نموده‌ایم. پس گناهکاران گمان نبرند که ما آنها را در برابر گناهانی عذاب داده‌ایم که مرتکب آن نشده‌اند، و گمان نبرند که چیزی از اعمالشان ضایع می‌گردد، و یا به اندازۀ ذرّه‌ای فراموش می‌شود. همان‌طور که خداوند متعال می‌فرماید:﴿وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ فَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَٰوَيۡلَتَنَا مَالِ هَٰذَا ٱلۡكِتَٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحۡصَىٰهَاۚ وَوَجَدُواۡ مَا عَمِلُواۡ حَاضِرٗاۗ وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا﴾ و نامۀ اعمال گذارده می‌شود، آنگاه بزهکاران را می‌بینی که از آنچه در آن است هراس دارند و می‌گویند:«وای بر ما! این چه کتابی است که هیچ گناه کوچک و بزرگی را نگذاشته مگر آن را برشمرده است؟!» و هر آنچه را که کرده‌اند حاضر می‌یابند، و پروردگارت بر هیچ کسی ستم نمی‌کند. (﴿فَذُوقُواۡ﴾) ای تکذیب‌کنندگان! بچشید این عذاب دردناک و رسوایی همیشگی را. (﴿فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا﴾) که در حق شما جز عذاب نخواهیم افزود. پس هر وقت و هر لحظه عذابشان بیشتر می‌گردد؛ و این آیه، سخت‌ترین آیه در بیان شدت عذاب اهل دوزخ است. خداوند ما را از دوزخ در امان دارد.

پس بچشيد كه جز به شكنجه شما نخواهيم افزود

پس بچشيد كه هرگز جز عذابتان نيفزاييم

پس بچشید که هرگز جز به عذابتان نمی‌افزاییم‌

[در قیامت به آنان می گوییم:] پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نیفزاییم

پس بچشید (کیفر تکذیب و بدکاری را) که هرگز بر شما چیزی جز رنج و عذاب دوزخ نیفزاییم

پس بچشید که هرگز نیفزائیم شما را جز عذابی‌

پس بچشيد كه جز عذاب، هرگز [چيزى‌] بر شما نمى‌افزاييم

پس بچشید که جز عذاب، هرگز (چیزی) برایتان نمی‌افزاییم

«پس بچشید که هرگز جز عذاب بر شما نمى‌افزاییم.»

پس بچشید! ما هرگز چیزی جز عذاب و درد و رنج، برایتان نمی‌افزائیم

پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم

پس بچشيد كه نيفزاييم شما را مگر عذاب