مَاكَانَ لِنَبِيٍّ اَنْ يَّكُوْنَ لَهٗٓ اَسْرٰى حَتّٰى يُثْخِنَ فِى الْاَرْضِۗ تُرِيْدُوْنَ عَرَضَ الدُّنْيَاۖ وَاللّٰهُ يُرِيْدُ الْاٰخِرَةَۗ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌحَكِيْمٌ ( الأنفال: ٦٧ )
Maa kaana li Nabiyyin ai yakoona lahooo asraa hatta yuskhina fil ard; tureedoona aradad dunyaa wallaahu yureedul Aakhirah; wallaahu 'Azeezun Hakeem
حسین تاجی گله داری:
هیچ پیامبری را سزاوار نیست که اسیرانی داشته باشد؛ تا آنکه در زمین کشتار بسیار کند، شما (با گرفتن فدیه از اسیران) متاع دنیا را میخواهید، و الله (سرای) آخرت را (برای شما) میخواهد، و الله پیروزمند حکیم است.
English Sahih:
It is not for a prophet to have captives [of war] until he inflicts a massacre [upon Allah's enemies] in the land. You [i.e., some Muslims] desire the commodities of this world, but Allah desires [for you] the Hereafter. And Allah is Exalted in Might and Wise. (Al-Anfal [8] : 67)
1 Mokhtasar Farsi (Persian)
برای هیچ پیامبری شایسته نیست که (در ابتدای امر) از کافرانی که با او میجنگند اسیر بگیرد تا اینکه از آنها بسیار بکشد؛ تا وحشت را در دلهایشان بیفکند که به قتال با او بازنگردند، - ای مؤمنان- شما با گرفتن اسیران بدر، دریافت فدیه را میخواهید، حال آنکه الله آخرت را که با یاری و گرامی داشتن دینش به دست میآید میخواهد، و الله در ذات و صفات و غلبۀ خویش شکست ناپذیر است، که هیچکس بر او چیره نمیشود، و در تقدیر و شرعش بسیار داناست.