مَنْ كَفَرَ بِاللّٰهِ مِنْۢ بَعْدِ اِيْمَانِهٖٓ اِلَّا مَنْ اُكْرِهَ وَقَلْبُهٗ مُطْمَىِٕنٌّۢ بِالْاِيْمَانِ وَلٰكِنْ مَّنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّٰهِ ۗوَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيْمٌ ( النحل: ١٠٦ )
man kafara billaahi mim ba'di eemaanihee illaa man ukriha wa qalbuhoo mutmma'innum bil eemaani wa laakim man sharaha bilkufri sadran fa'alaihim ghadabum minal laahi wa lahum 'azaabun 'azeem (an-Naḥl 16:106)
English Sahih:
Whoever disbelieves in [i.e., denies] Allah after his belief... except for one who is forced [to renounce his religion] while his heart is secure in faith. But those who [willingly] open their breasts to disbelief, upon them is wrath from Allah, and for them is a great punishment; (An-Nahl [16] : 106)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
അല്ലാഹുവില് വിശ്വസിച്ചശേഷം അവിശ്വസിച്ചവന്, തുറന്ന മനസ്സോടെ സത്യനിഷേധം അംഗീകരിച്ചവരാണെങ്കില് അവരുടെ മേല് ദൈവകോപമുണ്ട്. കടുത്ത ശിക്ഷയും. എന്നാല് തങ്ങളുടെ മനസ്സ് സത്യവിശ്വാസത്തില് ശാന്തി നേടിയതായിരിക്കെ നിര്ബന്ധിതരായി അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നവര്ക്കിതു ബാധകമല്ല. (അന്നഹ്ല് [16] : 106)
1 Abdul Hameed/Parappoor (അബ്ദുല് ഹമീദ് & പറപ്പൂര്)
വിശ്വസിച്ചതിന് ശേഷം അല്ലാഹുവില് അവിശ്വസിച്ചവരാരോ അവരുടെ -തങ്ങളുടെ ഹൃദയം വിശ്വാസത്തില് സമാധാനം പൂണ്ടതായിരിക്കെ[1] നിര്ബന്ധിക്കപ്പെട്ടവരല്ല; പ്രത്യുത, തുറന്ന മനസ്സോടെ അവിശ്വാസം സ്വീകരിച്ചവരാരോ അവരുടെ- മേല് അല്ലാഹുവിങ്കല് നിന്നുള്ള കോപമുണ്ടായിരിക്കും. അവര്ക്ക് ഭയങ്കരമായ ശിക്ഷയുമുണ്ടായിരിക്കും.
[1] അല്ലാഹു നോക്കുന്നത് മനുഷ്യരുടെ മനസ്സുകളിലേക്കാണ്. മനസ്സില് ഉറച്ച വിശ്വാസമുളള ഒരാള് നിര്ബന്ധിതാവസ്ഥയില് ജീവഹാനിയോ മറ്റോ ഭയന്ന് അവിശ്വാസത്തിൻ്റെ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞുപോയാല് അയാള് കുറ്റക്കാരനല്ല.