هُوَ الَّذِيْ يُحْيٖ وَيُمِيْتُۚ فَاِذَا قَضٰىٓ اَمْرًا فَاِنَّمَا يَقُوْلُ لَهٗ كُنْ فَيَكُوْنُ ࣖ ( غافر: ٦٨ )
huwa alladhī
هُوَ ٱلَّذِى
He (is) the One Who
അവൻ യാതൊരുവൻ
yuḥ'yī
يُحْىِۦ
gives life
അവൻ ജീവിപ്പിക്കുന്നു
wayumītu
وَيُمِيتُۖ
and causes death
മരണപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു
fa-idhā qaḍā
فَإِذَا قَضَىٰٓ
And when He decrees
എന്നാൽ അവൻ തീരുമാനിച്ചാൽ, വിധിച്ചാൽ
amran
أَمْرًا
a matter
ഒരു കാര്യം
fa-innamā yaqūlu
فَإِنَّمَا يَقُولُ
then only He says
എന്നാലവൻ പറയുക മാത്രം ചെയ്യുന്നു
lahu
لَهُۥ
to it
അതിനെക്കുറിച്ച്
kun
كُن
"Be"
ഉണ്ടാവുക എന്നു
fayakūnu
فَيَكُونُ
and it is
അപ്പോഴതു ഉണ്ടാകും
Huwal lazee yuhyee wa yumeetu fa izaa qadaaa amran fa innamaa yaqoolu lahoo kun fa yakon (Ghāfir 40:68)
English Sahih:
He it is who gives life and causes death; and when He decrees a matter, He but says to it, "Be," and it is. (Ghafir [40] : 68)
Karakunnu/Elayavoor (കാരകുന്ന് & എളയാവൂര്):
അവനാണ് ജീവിപ്പിക്കുന്നതും മരിപ്പിക്കുന്നതും. അവനൊരു കാര്യം തീരുമാനിച്ചുകഴിഞ്ഞാല് 'ഉണ്ടാവട്ടെ' എന്ന് പറയുകയേ വേണ്ടൂ, അതുണ്ടാവുന്നു. (ഗാഫിര് [40] : 68)