Mos vallë janë të sigurt ata që përgatitën kurthe se Allahu nuk do t’ua shembë tokën nën këmbë e nuk do t’u vijë dënimi andej nga nuk e mendojnë, ose se nuk do t’i rrëmbejë ata (me ndëshkimin e Tij) gjatë udhëtimeve të tyre, e ata nuk do të mund t’i shpëtojnë; ose se nuk do t’i rrëmbejë ata (me ndëshkimin e Tij) edhe kur të jenë të mbushur me frikë? Por, nuk ka dyshim se Zoti juaj është i Butë e Mëshirëplotë. -
Ky është një kërcënim i hapur që u drejtohet mohuesve të së vërtetës dhe atyre që bëjnë poshtërsi, se Allahu mund t’i ndëshkojë pikërisht atëherë kur ata nuk e presin dhe pa e kuptuar fare. Këtë ndëshkim të beftë Allahu është i plotpushtetshëm që t’ua sjellë nga sipër ose nga poshtë tyre, ose me tërmete e rrëshqitje të tokës. Ai është i plotpushtetshëm që në çdo çast t’i godasë ata me një ndëshkim të ashpër, atëherë kur ata janë të angazhuar në punët e tyre e tërësisht të pavëmendshëm për ndëshkimin e Zotit. Por edhe nëse i frikësohen dhe marrin çdo masë për t’u ruajtur nga ky ndëshkim, kjo nuk u vlen aspak, sepse ata në asnjë gjendje nuk mund t’i shpëtojnë ndëshkimit të të Madhërishmit e të Plotpushtetshmit. Në dorën e Tij janë të gjitha krijesat dhe çdo çështje e tyre. Të gjithë i janë nënshtruar pushtetit të Tij, por Allahu i Madhëruar është shumë i Mëshirshëm dhe i Butë. Allahu është Mëshirëplotë, që nuk nxitohet të ndëshkojë gjynahqarët, por i afatizon ata, u jep shëndet, i furnizon dhe i ruan nga të këqijat. Ai vazhdon të përkujdeset për ta, kurse ata vazhdojnë të shpifin kundër Tij dhe t'u japin mundim të dashurve të Tij. Ata i rebelohen, kurse Ai ua mban hapur portën e pendimit dhe vazhdon me butësi e dashuri t’i ftojë që të largohen nga gjynahet dhe mosbindja, të cilat janë dëmtueset dhe cenueset më të mëdha të robit dhe mirëqënies së tij. Me mëshirën më të madhe, Allahu u premton atyre se, nëse largohen nga gjynahet, do t’u dhurojë prej mirësisë së Tij shumë e shumë më tepër se e mendojnë, do t’i nderojë e lartësojë ata duke ua falur dhe mbuluar të gjitha gjynahet që kanë bërë. Kështu, le t’i vijë turp kriminelit nga Zoti i tij i Gjithmëshirshëm. Le të turpërohet, kur sheh mirësitë e Zotit, që në çdo çast zbresin dhe e mbulojnë atë, kurse ai bën gjynahe, që ngjiten e i paraqiten Zotit. Le ta dijë se vërtet Zoti afatizon, por kurrë nuk harron dhe as nuk i shpërfill gjynahet. Le ta dijë gjynahqari se, po filloi Zoti të të dënojë, Ai është Ngadhnjimtar e i Plotpushtetshëm dhe e ka dënimin të dhembshëm. Prandaj, çdo i mençur le të nxitojë të pendohet tek Zoti, se Ai është Raufur-Rahim: Ai mëshiron shumë me butësinë e Tij dhe është Mëshirëplotë. Kjo rrugë është rruga e takua-së, rruga e devotshmërisë dhe nënshtrimit, për të punuar dhe jetuar çdo gjë që Ai e do dhe e pëlqen.