Dhe thuaj: “E vërteta është nga Zoti juaj... -
Thuaju njerëzve, o Muhamed, se Kur’ani është e vërteta e sigurt e sjellë nga Zoti juaj. Tashmë është qartësuar udha e drejtë nga humbja, e vërteta nga gënjeshtra. Tashmë janë të qarta cilësitë e të lumturve dhe cilësitë e të dëshpëruarve. Të gjitha këto Allahu i Madhëruar i qartësoi përmes Shpalljes që ia dha të Dërguarit të Tij. Duke qenë se të gjitha këto janë bërë të qarta, atëherë ju nuk duhet të kini asnjë dyshim rreth së vërtetës dhe duhet të bëni zgjedhjen e drejtë. Zgjedhja është në dorën tuaj.
... e kush të dojë, le të besojë, e kush të dojë, le të mohojë. -
Këto janë dy rrugët e vetme që njeriu mund të zgjedhë. Suksesi varet nga Zoti. Një gjë është e sigurt: Allahu i Madhëruar i dha njeriut vullnet të mjaftueshëm që të zgjedhë lirisht e brenda mundësive të tij ose imanin, ose kufrin, ose të mirën, ose të keqen. Nëse zgjedh besimin e drejtë, atëherë atij do t’i lehtësohet rruga drejt së mirës dhe së vërtetës. E nëse e refuzon ftesën e Zotit, atëherë ai nuk do të ketë asnjë arsyetim e justifikim para Zotit. Askush nuk e detyron që të besojë, sikurse thotë i Madhëruari: “Nuk ka detyrim në fe. Është sqaruar e vërteta nga e kota. Kush e braktis tagut-in dhe beson në Allahun, ai është kapur pas lidhjes më të fortë, e cila kurrë nuk këputet. Allahu dëgjon e di gjithçka. Allahu është Mbrojtësi (i dashur) i atyre që besojnë dhe i nxjerr ata prej errësirave në dritë. Për ata që nuk besojnë, kujdestarë janë shejtanët, të cilët i nxjerrin ata prej drite, për t'i futur në errësira. Këta janë banorë të Zjarrit, ku do të qëndrojnë përjetësisht.” [Bekare 256, 257]. Atëherë, kuptoje mirë! Kur Allahu thotë: “…kush të dojë, le të besojë, e kush të dojë, le të mohojë!", kjo nuk do të thotë që njeriu është i çliruar nga detyrimet dhe përgjegjësia, sido që të veprojë. Përkundrazi, kjo duhet kuptuar si kërcënim i ashpër nga Zoti për atë që zgjedh mohimin, pasi i është sqaruar plotësisht e vërteta. Gjithashtu, është gabim të kuptohet nga ky ajet se duhet të heqësh dorë nga lufta kundër atyre që nuk besojnë. Pastaj i Madhëruari përmend përfundimin e të dy grupeve:
Për jobesimtarët, Ne kemi përgatitur një Zjarr muret e të cilit do t'i rrethojnë ata, -
Këta kanë qenë të zhytur në padrejtësi të shumta, duke filluar nga mohimi i Zotit, mosbindja ndaj Tij dhe shkelja e kufijve të Tij. Për këta, Allahu ka përgatitur një zjarr të madh, muret e të cilit rrethojnë jobesimtarët. Ata nuk mund të gjejnë asnjë hapësirë për të shpëtuar, sepse zjarri përvëlues i mbështjell nga çdo anë.
e nëse kërkojnë shpëtim, do t'u jepet ujë (i nxehtë) si bakër i shkrirë që do t'ua përvëlojë fytyrat. -
Ata kërkojnë ujë, për të shuar etjen e madhe, që ua copëton grykën dhe barkun. Por për të shuar etjen, atyre u jepet: “…ujë si katran, që përzhit fytyrën.” Pra, ai është si plumb i shkrirë ose vaj i përvëluar, për shkak të nxehtësisë së madhe të tij. Aq i nxehtë është, saqë Allahu thotë: “…ua përzhit fytyrën.” Vetëm afshi i tij i nxehtë ua përvëlon fytyrën, kur afrohen. Atëherë, si mendon se do t’ua bëjë zorrët dhe barkun, kur ata ta gëlltisin?! Allahu thotë: “…atyre që nuk besojnë, u qepen rroba prej zjarri e u hidhet ujë i valë mbi koka. Me atë u shkrihet gjithçka që u gjendet në bark dhe lëkurat." [Haxh 19, 20].
Sa e tmershme është ajo pije! -
Kjo është pije shumë e keqe për të shuar etjen dhe për të larguar pak ndëshkimin. Jo vetëm që nuk ua largon etjen, por do t’ua shtojë edhe më shumë dhimbjen dhe ndëshkimin.
Sa vend i keq është ai!”. -
Zjarri është një vend shumë i keq për të gjetur qetësi dhe çlodhje. Atje nuk ka çlodhje e qetësi, por ka dënim shumë të madh e rraskapitës, që nuk pakësohet e as lehtësohet asnjë çast. Ata qëndrojnë atje të pashpresë dhe kurrë nuk shohin ndonjë të mirë. Atë vend dhe banorët e tij i ka lënë të braktisur Mëshirëploti, ashtu sikurse ata e harruan Atë dhe braktisën besimin në Të. Pastaj pëmendet grupi i dytë: