Skip to main content

وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَاِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ اَبْصَارُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْاۗ يٰوَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِيْ غَفْلَةٍ مِّنْ هٰذَا بَلْ كُنَّا ظٰلِمِيْنَ   ( الأنبياء: ٩٧ )

wa-iq'taraba
وَٱقْتَرَبَ
And has approached
Dhe u afrua
l-waʿdu
ٱلْوَعْدُ
the promise
premtimi
l-ḥaqu
ٱلْحَقُّ
[the] true
i vërtetë
fa-idhā
فَإِذَا
then behold
kur përnjëherë
hiya
هِىَ
[it]
ato (janë)
shākhiṣatun
شَٰخِصَةٌ
(are) staring
zgurdulluese
abṣāru
أَبْصَٰرُ
(the) eyes
shikimet
alladhīna
ٱلَّذِينَ
(of) those who
e atyre të cilët
kafarū
كَفَرُوا۟
disbelieved
mohuan
yāwaylanā
يَٰوَيْلَنَا
"O woe to us!
"O kuku ç'na gjeti!
qad
قَدْ
Verily
Sigurisht
kunnā
كُنَّا
we had been
ne ishim
فِى
in
ghaflatin
غَفْلَةٍ
heedlessness
një shkujdesje
min
مِّنْ
of
nga
hādhā
هَٰذَا
this;
kjo.
bal
بَلْ
nay
Për më tepër
kunnā
كُنَّا
we were
ne ishim
ẓālimīna
ظَٰلِمِينَ
wrongdoers"
zullumqarë".

Waqtarabal wa'dul haqqu fa-izaa hiya shaakhisatun absaarul lazeena kafaroo yaawailanaa qad kunna fee ghaflatim min haaza bal kunnaa zaalimeen (al-ʾAnbiyāʾ 21:97)

English Sahih:

And [when] the true promise [i.e., the resurrection] has approached; then suddenly the eyes of those who disbelieved will be staring [in horror, while they say], "O woe to us; we had been unmindful of this; rather, we were wrongdoers." (Al-Anbya [21] : 97)

Sherif Ahmeti:

Dhe derisa të jetë afruar premtimi i saktë (dita e kijametit) e ai është momenti kur mbeten të shtangët sytë e atyre që nuk besuan (në ato çaste thonë): “Të mjerët ne, vërtet ishim krejt të pavetëdijshëm për këtë (momment); por jo, është e vërtetë se ishim zullumqarë të mëdhenj (Al-Anbya [21] : 97)

1 Feti Mehdiu

dhe të afrohet premtimi i sigurt, atëherë shikimet e mosbesimtarëve do të shtangen. “Të mjerët ne, ne kemi qenë indiferentë ndaj kësaj, edhe kështu kemi qenë të padrejtë!”