28. Al-Qasas Ayah 61 - Kuran (Al-Qur'an): Albanian

اَفَمَنْ وَّعَدْنٰهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِيْهِ كَمَنْ مَّتَّعْنٰهُ مَتَاعَ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ مِنَ الْمُحْضَرِيْنَ ( القصص: ٦١ )

afaman

أَفَمَن

Then is (he) whom

Vallë a ai të cilit

waʿadnāhu

وَعَدْنَٰهُ

We have promised him

Ne i premtuam atij

waʿdan

وَعْدًا

a promise

një premtim

ḥasanan

حَسَنًا

good

të mirë

fahuwa

فَهُوَ

and he

e ai

lāqīhi

لَٰقِيهِ

(will) meet it

e gjen atë

kaman

كَمَن

like (the one) whom

(është) sikurse ai të cilit

mattaʿnāhu

مَّتَّعْنَٰهُ

We provided him

Ne i dhuruam atij

matāʿa

مَتَٰعَ

enjoyment

plaçkën

l-ḥayati

ٱلْحَيَوٰةِ

(of the) life

e jetës

l-dun'yā

ٱلدُّنْيَا

(of) the world

së kësaj bote

thumma

ثُمَّ

then

pastaj

huwa

هُوَ

ai (është)

yawma

يَوْمَ

(on the) Day

ditën

l-qiyāmati

ٱلْقِيَٰمَةِ

(of) the Resurrection

e Kijametit

mina

مِنَ

(will be) among

prej

l-muḥ'ḍarīna

ٱلْمُحْضَرِينَ

those presented?

të dënuarve?

Afamanw wa'adnaahu wa'dan hasanan fahuwa laaqeehi kamam matta'naahu mataa'al hayaatid dunyaa summa huwa Yawmal Qiyaamati minal muhdareen (al-Q̈aṣaṣ 28:61)

English Sahih:

Then is he whom We have promised a good promise which he will meet [i.e., obtain] like he for whom We provided enjoyment of worldly life [but] then he is, on the Day of Resurrection, among those presented [for punishment in Hell]? (Al-Qasas [28] : 61)

Sherif Ahmeti:

A është ai, të cilit Ne i kemi premtuar një premtim të mirë (për Xhennet), sikurse ai të cilit i kemi dhënë kënaqësi të kësaj jete, kurse në ditën e kijametit ai do të jetë prej të dënuarve (Al-Qasas [28] : 61)

1 Feti Mehdiu

A është njëlloj ai të cilit i kemi premtuar shpërblim të mirë dhe që do ta marrë, dhe ai, të cilit i kemi mundësuar të kënaqet në këtë jetë, kurse në Ditën e gjykimit, do të hudhet në zjarr

2 Hassan Efendi Nahi

3 Tafsir as-Saadi

E si mund të jetë ai, të cilit Ne i kemi dhënë një premtim të mirë (për Xhenet), njëlloj si ai të cilit i kemi dhënë kënaqësi të kësaj jete... - Mendoni për këto dy raste! Nga njëra anë është një besimtar i cili punon për ahiretin, duke menduar gjithmonë për premtimin që Zoti i ka dhënë. Ai mendon për shpërblimet e shumta dhe për Xhenetin e mirësive të pafundme dhe jetës së përtejshme në kënaqësi dhe mirësi nga Zoti. Ai është i bindur se do ta arrijë këtë kënaqësi dhe është i sigurt që Zoti nuk e thyen premtimin. E si të ketë dyshim për premtimin e Atij që është Bujar dhe që e mban premtimin? Ai kurrë nuk e thyen fjalën e dhënë për ata besimtarë të bindur e të nënshtruar, të cilët jetojnë ashtu siç Ai ka urdhëruar e porositur përmes shpalljeve e profetëve. Ata i druhen zemërimit dhe dënimit të Tij duke përmbushur devotshmërinë. Nga ana tjetër është ai njeri që merr dhe jep nga kjo dynja, ha, pi dhe dëfrehet pa fre, ashtu si kafshët. Ai është dhënë tërësisht pas dynjasë duke harruar ahiretin. Udhëzimet e ftesat e Zotit nuk kanë gjetur vend në zemrën e Tij, prandaj ai nuk ecën me to. Ai nuk nënshtrohet të pasojë profetët. Ai vazhdon në këtë gjendje dhe në çdo ditë që kalon nuk merr asgjë për ahiretin, veç dëshpërimit dhe ndëshkimit të merituar, që e pret në jetëntjetër.

...por që Ditën e Kijametit do të jetë me të dënuarit? - Ai nuk ka për t’iu shmangur Ditës së Tubimit për llogarinë me drejtësi para Zotit. Është e sigurt që ky i mjerë nuk paraqit asnjë punë për veten e vet. Madje, ka bërë çdo punë të keqe e dëmtuese të vetes. Në këtë gjendje do ta nisë ai udhëtimin, i vetmuar në jetën e përjetshme për t’u llogaritur e shpërblyer sipas veprave. Si mendoni se do të jetë përfundimi i këtij të mjeri? Si do të bëhet me të? Le të zgjedhë çdo i logjikshëm për veten e vet atë që e meriton të zgjidhet.