وَاِذَآ اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوْا بِهَاۗ وَاِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ ۢبِمَا قَدَّمَتْ اَيْدِيْهِمْ اِذَا هُمْ يَقْنَطُوْنَ ( الروم: ٣٦ )
wa-idhā
وَإِذَآ
And when
E kur
adhaqnā
أَذَقْنَا
We cause men to taste
Ne bëjmë të shijojnë
l-nāsa
ٱلنَّاسَ
We cause men to taste
njerëzit
raḥmatan
رَحْمَةً
mercy
mëshirë
fariḥū
فَرِحُوا۟
they rejoice
ata krekosen
bihā
بِهَاۖ
therein
me të
wa-in
وَإِن
But if
e nëse
tuṣib'hum
تُصِبْهُمْ
afflicts them
i godet ata
sayyi-atun
سَيِّئَةٌۢ
an evil
(ndonjë) e keqe
bimā
بِمَا
for what
për shkak të asaj çfarë
qaddamat
قَدَّمَتْ
have sent forth
kanë paraprirë
aydīhim
أَيْدِيهِمْ
their hands
duart e tyre
idhā
إِذَا
behold!
përnjëherë
hum
هُمْ
They
ata
yaqnaṭūna
يَقْنَطُونَ
despair
dëshpërohen.
Wa izaaa azaqnan naasa rahmatan farihoo bihaa wa in tusibhum sayyi'atum bimaa qaddamat aydeehim izaa hum yaqnatoon (ar-Rūm 30:36)
English Sahih:
And when We let the people taste mercy, they rejoice therein, but if evil afflicts them for what their hands have put forth, immediately they despair. (Ar-Rum [30] : 36)
Sherif Ahmeti:
E kur Ne u japim njerëzve begati të mira, ata u gëzohen atyre, e nëse ata i godit ndonjë e keqe për shkak të veprimit të tyre, atëherë ata e humbin shpresën (Ar-Rum [30] : 36)