Kush ka fe më të mirë se ai që i është dorëzuar Allahut sinqerisht,… -
Nuk ka besim dhe fe më të mirë sesa feja e atij që ka edhe sinqeritetin në adhurimin ndaj Allahut të Lartësuar, edhe dorëzimin e plotë ndaj Tij. Sinqeriteti ndaj Allahut është dorëzimi i plotë i zemrës ndaj Tij, është drejtimi i plotë për nga Ai, me pendim, bindje dhe nënshtrim; pra, është kthimi tërësisht tek Allahu i Lartësuar. Por, përveç sinqeritetit, është dhe dorëzimi i plotë ndaj Allahut të Lartësuar:
...duke qenë bamirës… -
Domethënë, duke qenë zbatues i ligjit të Zotit, për kumtimin e të cilit Allahu i Lartësuar dërgoi profetët dhe shpalli librat e Tij, duke e bërë atë rrugë nëpër të cilën të zgjedhurit e Tij afrohen dhe kërkojnë kënaqësinë e Tij. Bamirës mund të quhet veçse ai që pason dhe zbaton rigorozisht ligjin e Zotit, duke e adhuruar të Lartësuarin me mënyrën që Ai e ka përcaktuar. Dy cilësitë e fesë më të mirë ishin: sinqeriteti në adhurim, duke iu përkushtuar vetëm Allahut të Lartësuar, dhe zbatimi i ligjit të sjellë prej Tij, duke e adhuruar Atë ashtu sikurse Ai na ka mësuar ta adhurojmë. Por në përshkrimin e fesë më të mirë, Allahu i Madhëruar sjell më poshtë edhe një kusht tjetër:
…dhe pason fenë e Ibrahimit që ishte (Hanifen) besimdrejtë? -
Domethënë, të besojmë ashtu siç besonte Ibrahimi (a.s.) dhe të zbatojmë ligjin e Zotit ashtu sikurse e zbatonte ai. Allahu i Lartësuar përdor fjalën “hanifâ”, që do të thotë: “ i larguar tërësisht nga shirk-u, për t’iu përkushtuar vetëm Allahut të Lartësuar, i larguar nga nënshtrimi ndaj krijesave dhe i përkushtuar tërësisht ndaj Krijuesit”. Më pas, i Lartësuari thotë:
Allahu e zgjodhi Ibrahimin për të qenë (Halil) më i dashuri i Tij. -
“Ħalil” vjen nga fjala “el ħul-leh”, që tregon gradën më të lartë të dashurisë. Kjo dashuri e madhe e Allahut i është falur vetëm dy prej robërve të Tij, Muhamedit (a.s)dhe Ibrahimit a.s. Kjo është një dashuri e veçantë e Allahut të Lartësuar vetëm për këta të dy. Sidoqoftë, në mënyrë të përgjithshme, Allahu i Lartësuar i do të gjithë besimtarët. Allahu i Madhëruar e përzgjodhi Ibrahimin a.s, sepse ai plotësoi me përpikmëri çdo gjë për të cilën u urdhërua dhe qëndroi i fortë dhe i paepur kundrejt çdo sprove që i erdhi. Për këto arsye, Allahu i Lartësuar e bëri atë imam të të gjithë njerëzve, i fali dashurinë e Tij të madhe dhe e përhapi famën e tij në mbarë botën.