وَمَا نُرِيْهِمْ مِّنْ اٰيَةٍ اِلَّا هِيَ اَكْبَرُ مِنْ اُخْتِهَاۗ وَاَخَذْنٰهُمْ بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُوْنَ ( الزخرف: ٤٨ )
wamā
وَمَا
And not
Dhe nuk
nurīhim
نُرِيهِم
We showed them
Ne ua shfaqnim atyre
min
مِّنْ
of
asnjë
āyatin
ءَايَةٍ
a Sign
provë
illā
إِلَّا
but
përveçse
hiya
هِىَ
it
ajo (ishte)
akbaru
أَكْبَرُ
(was) greater
më e madhe
min
مِنْ
than
se
ukh'tihā
أُخْتِهَاۖ
its sister
simotra e saj.
wa-akhadhnāhum
وَأَخَذْنَٰهُم
and We seized them
Dhe Ne i mbërthyem ata
bil-ʿadhābi
بِٱلْعَذَابِ
with the punishment
me dënim
laʿallahum
لَعَلَّهُمْ
so that they may
ashtu që ata
yarjiʿūna
يَرْجِعُونَ
return
të kthehen.
Wa maa nureehim min aayatin illaa hiya akbaru min ukhtihaa wa akhaznaahum bil'azaabi la'allahum yarji'oon (az-Zukhruf 43:48)
English Sahih:
And We showed them not a sign except that it was greater than its sister, and We seized them with affliction that perhaps they might return [to faith]. (Az-Zukhruf [43] : 48)
Sherif Ahmeti:
Dhe Ne nuk u treguam asnjë mreklli (ndëshkuese) që nuk ishin të mëdha se njëra-tjetra dhe ashtu i ndëshkuam në mënyrë që të tërhiqeshin nga rruga që praktikonin (Az-Zukhruf [43] : 48)