وَاِذَا عَلِمَ مِنْ اٰيٰتِنَا شَيْـًٔا ۨاتَّخَذَهَا هُزُوًاۗ اُولٰۤىِٕكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِيْنٌۗ ( الجاثية: ٩ )
wa-idhā
وَإِذَا
And when
Dhe kur
ʿalima
عَلِمَ
he knows
ai mëson
min
مِنْ
of
prej
āyātinā
ءَايَٰتِنَا
Our Verses
ajeteve Tona
shayan
شَيْـًٔا
anything
diçka
ittakhadhahā
ٱتَّخَذَهَا
he takes them
i merr ato
huzuwan
هُزُوًاۚ
(in) ridicule
për tallje.
ulāika
أُو۟لَٰٓئِكَ
Those -
Të tillët
lahum
لَهُمْ
for them
kanë
ʿadhābun
عَذَابٌ
(is) a punishment
një dënim
muhīnun
مُّهِينٌ
humiliating
përbuzës.
Wa izaa 'alima min Aayaatinaa shai'anit takhazahaa huzuwaa; ulaaa'ika lahum 'azaabum muheen (al-Jāthiyah 45:9)
English Sahih:
And when he knows anything of Our verses, he takes them in ridicule. Those will have a humiliating punishment. (Al-Jathiyah [45] : 9)
Sherif Ahmeti:
Edhe kur të mëson diçka prej ajeteve Tona, ai i merr ato për tallje. Për të tillët pason një dënim shtypës (Al-Jathiyah [45] : 9)