فَاَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيْفَةً ۗقَالُوْا لَا تَخَفْۗ وَبَشَّرُوْهُ بِغُلٰمٍ عَلِيْمٍ ( الذاريات: ٢٨ )
fa-awjasa
فَأَوْجَسَ
Then he felt
Dhe ai ndjeu
min'hum
مِنْهُمْ
from them
prej tyre
khīfatan
خِيفَةًۖ
a fear
një frikë
qālū
قَالُوا۟
They said
ata thanë
lā
لَا
"(Do) not
"Mos
takhaf
تَخَفْۖ
fear"
ki frikë!"
wabasharūhu
وَبَشَّرُوهُ
and they gave him glad tidings
Dhe e përgëzuan atë
bighulāmin
بِغُلَٰمٍ
of a son
me një djalosh
ʿalīmin
عَلِيمٍ
learned
të ditur.
Fa awjasa minhm khee fatan qaaloo laa takhaf wa bashsharoohu bighulaamin 'aleem (aḏ-Ḏāriyāt 51:28)
English Sahih:
And he felt from them apprehension. They said, "Fear not," and gave him good tidings of a learned boy. (Adh-Dhariyat [51] : 28)
Sherif Ahmeti:
Dhe ndjeu njëfarë frike prej atyre, po ata thanë: “Mos kij frikë!” Mandej i dhanë myzhde për një djalë të dijshëm (Adh-Dhariyat [51] : 28)