Largohuni prej atyre që e marrin fenë e vet si lojë e dëfrim, të mashtruar nga jeta e kësaj bote! -
Ajo që kërkohet nga robërit është që t’ia përkushtojnë fenë dhe besimin e tyre vetëm Allahut, duke adhuruar vetëm Atë si Një, të Vetëm e të Pashoq, duke i shprehur dashurinë, madhërimin, përunjësinë dhe nënshtrimin, duke kryer të gjitha ato vepra të cilat Ai i kërkon dhe i pëlqen dhe duke jetuar ashtu si Allahu është i kënaqur dhe ashtu si Ai ua ka treguar nëpërmjet shpalljeve. Por kjo kërkon që robi të plotësojë disa kushte, që përmenden më poshtë:
- Ai duhet t’i drejtohet dhe përkushtohet Zotit tërësisht, me zemër e shpirt, dhe vetëm Atij.
- Veprat e robit të jenë të dobishme e të mira për të dhe për të tjerët, duke plotësuar kushtet që e bëjnë punën “të mirë”.
- Përpjekjet e robit të jenë serioze dhe me përkushtim, dhe jo të dobëta e të brishta.
- Çdo përpjekje dhe vepër e tij duhet të jetë e sinqertë, që synon vetëm dhe vetëm kënqësinë e Allahut, jo për t’u dukur dhe famë, për t’u lëvduar dhe për vetëkënaqësi.
Kjo quhet fe e vërtetë, që i jep njeriut një jetë tjetër dhe një identitet të ri. Ndërsa ata që pretendojnë se janë pasues të së vërtetës, që janë fetarë e të devotshëm, por në fakt e marrin fenë si lojë dhe me tallje, që koten me argëtimet e kësaj dynjaje, duke angazhuar zemrat e tyre, aq sa nuk lënë vend në to për dashurinë e Allahut dhe njohjen e Tij, ata që përkushtohen tërësisht në gjërat që u sjellin dëm dhe që e lodhin trupin me argëtime të kota, ata që edhe ndonjë adhurim që bëjnë, e bëjnë jo me sinqeritet, por thjesht për të kaluar kohën, për këta lloj njerëzish Allahu i Madhëruar na ka urdhëruar që t’u tërheqim vërejtjen dhe të distancohemi prej tyre. Nuk duhet të mashtrohemi dhe të joshemi nga gjendja e tyre. Ne duhet të paralajmërojmë ata, madje edhe të tjerët që të kenë kujdes prej tyre. Kurrë nuk duhet të mashtrohemi, dhe kjo pastaj të bëhet pengesë që t’i afrohemi Allahut të Madhëruar.
Ti kujto me këtë (Kur'anin), që njeriu të mos bjerë viktimë e pashpresë e asaj që ka vepruar. -
Kujtoji dhe këshilloji njerëzit nëpërmjet Kur'anit, në mënyrë që ata të përfitojnë prej tij dhe të lumturohen me mirësinë që ai përmban. Që njerëzit të përfitojnë nga Kur'ani, duhet që:
- T’u sqarosh atyre urdhëresat e tij në mënyrë të thjeshtë dhe të kuptueshme, duke i nxitur për t’i zbatuar ato.
- T’ua bësh të dashur këtë libër, duke përmendur cilësitë e tij të mrekullueshme dhe duke u kujtuar mirësitë që vijnë, nëse e zbatojmë atë.
- Duhet t’u qartësosh njerëzve ato mendime, fjalë dhe vepra që u sjellin dëm dhe janë të shëmtuara, si dhe t’i ndalosh prej tyre. Ata duhet ta kuptojnë dëmin e madh që sjellin veprat e këqija, të cilat Kur’âni i ndalon, si edhe të binden që ato janë vërtet vepra të shëmtuara, të tmerrshme dhe dëmtuese. Nëse e kuptojnë këtë mirë, qartë dhe natyrshëm, kjo do t’i nxisë që t’i urrejnë dhe të mos u afrohen atyre veprave.
Mënyrat dhe rrugët e kujtimit nëpërmjet Kur'anit janë të shumta. Këto që u përmendën ishin vetëm disa prej tyre. Por të gjitha konsistojnë që të nxisin te robi dashurinë për Zotin dhe për çdo vepër që Ai e do, të nxisin dëshirën dhe forcën për të punuar sipas porosive të Zotit, të nxisin shpresën për shpërblimin e Tij në dynja dhe në ahiret, të nxisin gjithashtu edhe drojën nga ndëshkimi i Tij në dynja dhe në ahiret. Nëse robi nuk kujtohet nga ky Kur'an, atëherë do të bjerë në gjynahe, duke plotësuar epshet e tij të shfrenuara. I Madhëruari thotë: “Ti kujto me këtë (Kur’ân), që njeriu të mos bjerë viktimë e pashpresë e asaj që ka vepruar.” Pra, kujto me këtë Kur'an, në mënyrë që robi të mos bëhet peng i veprave të tij. Kujto me Kur'an, para se robi të zhytet në gjynahe; përpara se të marrë guximin të mos i bindet Zotit dhe të bëjë poshtërsi ndaj Atij, që është Njohësi i të fshehtave e i Gjithëdituri; përpara se robi të harrohet në gjynahe dhe të bëhet i vazhdueshëm në to. Kujto e qorto, që ai të përmendet nga pakujdesia, të zgjohet nga gjumi i kotësisë dhe të frenohet nga rruga e dëshpërimit dhe e ndëshkimit në dynja dhe në ahiret.
Ata nuk do të kenë ndihmëtar përveç Allahut dhe as ndërmjetësues. Edhe sikur të japin çdo lloj shpagimi, ai nuk do t’u pranohet. -
Kujto, para se robin ta rrethojnë dhe lidhin gjynahet e tij. Nëse ai arrin në këtë gjendje, askush nuk mund ta ndihmojë më: as të afërmit, as miqtë e as shokët. Askush nuk mund ta shpëtojë atë, përveç Zotit. Askush nuk mund të ndërmjetësojë, pa e lejuar i Madhërishmi dhe pa qenë i kënaqur me këtë ndërmjetësim Ai. Edhe sikur robi të jepte çdo lloj kompensimi, qoftë edhe sa e gjithë Toka e mbushur me flori, ai nuk do t’i pranohej.
Këta janë ata që ranë viktima të pashpresa të veprave që punuan. -
Ata që kanë të tilla cilësi, pra, që zhyten në gjynahe e vazhdojnë të përhumben në to, pa u penduar kurrë, ata janë të pashpresë për të shpëtuar. Ky ndëshkim u jepet, ashtu sikurse thotë Zoti: për shkak të asaj që e fituan vetë, me veprat e tyre.
Ata do të kenë si pije ĥamim (ujë të nxehtë) dhe dënim të dhimbshëm, për shkak të mosbesimit. -
Ata kanë si pije ĥamîm, ujë tejet i nxehtë në Xhehenem, i cili mjafton që ata ta afrojnë pranë fytyrës për ta pirë, dhe ai ua përcëllon fytyrat dhe ua këput e copëton zorrët dhe barkun. Ata do ta përjetojnë këtë ndëshkim të dhembshëm, për shkak të mohimit të tyre.