قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوْا بِهٖ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ اَثَرِ الرَّسُوْلِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذٰلِكَ سَوَّلَتْ لِيْ نَفْسِيْ ( طه: ٩٦ )
He said
قَالَ
அவன் கூறினான்
"I perceived
بَصُرْتُ
நான் பார்த்தேன்
what not they perceive
بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا۟
எதை/அவர்கள் பார்க்கவில்லை
in it
بِهِۦ
அதை
so I took
فَقَبَضْتُ
ஆகவே, எடுத்தேன்
a handful
قَبْضَةً
ஒரு பிடி
from (the) track
مِّنْ أَثَرِ
காலடி சுவடிலிருந்து
(of) the Messenger
ٱلرَّسُولِ
தூதரின்
then threw it
فَنَبَذْتُهَا
இன்னும் அதை எறிந்தேன்
and thus
وَكَذَٰلِكَ
இப்படித்தான்
suggested
سَوَّلَتْ
அலங்கரித்தது
to me
لِى
எனக்கு
my soul"
نَفْسِى
என் மனம்
Qaala basurtu bimaa lam yabsuroo bihee faqabadtu qabdatam min asarir Rasooli fanabaztuhaa wa kazaalika sawwalat lee nafsee (Ṭāʾ Hāʾ 20:96)
Abdul Hameed Baqavi:
அதற்கவன் "அவர்கள் பார்க்காததொன்றை நான் பார்த்தேன். தூதர் காலடி மண்ணில் ஒரு பிடியை எடுத்து (பசுவின்) சிலையில் எறிந்தேன். (அது சப்தமிட்டது) இவ்வாறு (செய்யும் படியாக) என் மனமே என்னைத் தூண்டியது" என்று கூறினான்.
English Sahih:
He said, "I saw what they did not see, so I took a handful [of dust] from the track of the messenger and threw it, and thus did my soul entice me." ([20] Taha : 96)