وَكَانُوْا يَقُوْلُوْنَ ەۙ اَىِٕذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَۙ ( الواقعة: ٤٧ )
And they used (to)
وَكَانُوا۟
இருந்தனர்
say
يَقُولُونَ
கூறுபவர்களாக
"When we die
أَئِذَا مِتْنَا
நாங்கள் இறந்துவிட்டால்
and become
وَكُنَّا
இன்னும் ஆகிவிட்டால்
dust
تُرَابًا
மண்ணாக(வும்)
and bones
وَعِظَٰمًا
எலும்புகளாகவும்
will we surely be resurrected?
أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
நாங்கள் எழுப்பப்படுவோமா?
Wa kaanoo yaqooloona a'izaa mitnaa wa kunnaa turaabanw wa izaaman'ainnaa lamab'oosoon (al-Wāqiʿah 56:47)
Abdul Hameed Baqavi:
அன்றி, என்னே! நாம் இறந்து (உக்கி) மண்ணாகவும், எலும்பாகவும் போனதன் பின்னர், மெய்யாகவே நாம் (உயிர் கொடுத்து) எழுப்பப்படுவோமா?
English Sahih:
And they used to say, "When we die and become dust and bones, are we indeed to be resurrected? ([56] Al-Waqi'ah : 47)