Zariyat Suresi 45. Ayet

Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım edenleri de olmamıştı.

Artık ne ayağa kalkmaya güç yetirebildiler, ne yardım bulabildiler.

O vakit (bu azabdan kurtulub) kalkmağa güç yetiremediler, bir yardım da görmediler.

Artık ayağa kalkmaya güç getiremediler, yardım da göremediler.

Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım edenleri de olmamıştı.

Ne kalkabildiler, ne de yardım görebildiler.

Artık onlar, ne kendi kendilerine ayağa kalkabildiler, ne de yardım gördüler.

Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım edenleri de olmamıştı.

Artık ne ayağa kalkmaya güç yetirebildiler, ne yardım bulabildiler.

İşte (bu sebeble) ayakda durmıya güç yetiremediler, yardım edenleri de olmadı.

Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım da görmemişlerdi.

O zaman ayağa kalkmaya muktedir olamadılar. Ve onlar “yardım edilenler” olmadılar.

çünkü yerlerinden kalkacak durumda bile değillerdi ve kendilerini savunamazlardı.

Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım edenleri de olmamıştı.

(45-47) Artık bir kalkınmaya da güç yetiremediler ve yardım görücüler de olmadılar. Nûh kavmini de evvelce (helâk ettik). Şüphe yok ki, onlar fâsıklar olan bir kavim olmuşlardı. Ve göğü bir kuvvetle bina ettik ve şüphe yok ki, biz elbette kâdirleriz.

Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım edenleri de olmamıştı.

Ne ayakta durmaya güçleri yetmiş, ne de yardım edilenler olmuşlardı.

Ne ayakta durmaya güçleri yetmiş, ne de yardım edilenler olmuşlardı.

Oldukları yerde çöke kaldılar, ne doğrulabildiler, ne de yardım gördüler.

(Yurtlarında çöküverdiler) Ne kalkabildiler, ne de (bu duruma) engel olabildiler.

Artık ne ayağa kalkmaya güç yetirebildiler, ne de yardım bulabildiler.

Ne kalkıp kaçabildiler ne de kendilerine yardım eden oldu.