قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ بگو : اي کافران ،
لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ من چيزي را که ، شما مي پرستيد نمي پرستم
وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ و شما نيز چيزي را که من مي پرستم نمي پرستيد
وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ و من پرستنده چيزي که شما مي پرستيد نيستم
وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ و شما پرستنده چيزي که من مي پرستم نيستيد
لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ شما را دين خود ، و مرا دين خود
مکي و 6 آيه است.
بسم الله الرحمن الرحيم
(1 - 6) (﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ﴾) یعنی آشکارا و به صراحت به کافران بگو: (﴿لَآ أَعۡبُدُ مَا تَعۡبُدُونَ﴾) آنچه را که شما میپرستید، نمیپرستم؛ یعنی از هر چیزی که به غیر از خدا میپرستند، در ظاهر و باطن دوری کن. (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) و شما نیز نمیپرستید آنچه را که من میپرستم؛ چون شما عبادت خود را خالصانه برای خدا انجام نمیدهید، و پرستش شما برای خدا همراه با شرک است و عبادت نامیده نمیشود. (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) این را تکرار کرد تا بر دو نکته دلالت نماید: اول بر عدم وجود کار، و دوم بر اینکه این حالت همیشگی است. بنابراین میان دو گروه فرق گذاشت و هر دو را از هم جدا کرد، و فرمود: (﴿لَكُمۡ دِينُكُمۡ وَلِيَ دِينِ﴾) همانطور که خداوند متعال فرموده است: ﴿قُلۡ كُلّٞ يَعۡمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِۦ﴾ بگو: «هرکس به آئین خودش عمل میکند.»﴿أَنتُم بَرِيُٓٔونَ مِمَّآ أَعۡمَلُ وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ﴾ شما از آنچه من انجام میدهم بیزار هستید، و من از آنچه شما میکنید بیزارم.
* * *