Skip to main content

وَاِذَآ اَنْعَمْنَا عَلَى الْاِنْسَانِ اَعْرَضَ وَنَاٰ بِجَانِبِهٖۚ وَاِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَـُٔوْسًا  ( الإسراء: ٨٣ )

wa-idhā
وَإِذَآ
And when
و هنگامي كه
anʿamnā
أَنْعَمْنَا
We bestow favor
نعمت دادیم
ʿalā
عَلَى
on
بر
l-insāni
ٱلْإِنسَٰنِ
man
انسان
aʿraḍa
أَعْرَضَ
he turns away
روی گرداند
wanaā
وَنَـَٔا
and becomes remote
و کناره گرفت، و تکبر کرد
bijānibihi
بِجَانِبِهِۦۖ
on his side
به پهلویش
wa-idhā
وَإِذَا
And when
و هنگامي كه
massahu
مَسَّهُ
touches him
رسید به او
l-sharu
ٱلشَّرُّ
the evil
بدی
kāna
كَانَ
he is
بود
yaūsan
يَـُٔوسًا
(in) despair
بسیار نا امید

Wa izaaa an'amnaa 'alal insaani a'rada wa na-aa bijaani bihee wa izaa massahush sharru kaana ya'oosaa

حسین تاجی گله داری:

و هنگامی‌که برانسان نعمت بخشیم، (از حق) روی بگرداند، و (متکبرانه) پهلویش را دورکند، و هنگامی‌که (کمترین) بدی به او برسد، ناامید گردد.

English Sahih:

And when We bestow favor upon man [i.e., the disbeliever], he turns away and distances himself; and when evil touches him, he is ever despairing. (Al-Isra [17] : 83)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و چون به انسان نعمتی مانند سلامتی و ثروت ارزانی داریم از شکر و طاعت الله روی می‌گرداند، و بسیار دور می‌گردد، و چون آسیبی مانند بیماری یا فقر به او برسانیم از رحمت الله بسیار نومید و مأیوس می‌گردد.