Skip to main content

اِذْ اَوَى الْفِتْيَةُ اِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوْا رَبَّنَآ اٰتِنَا مِنْ لَّدُنْكَ رَحْمَةً وَّهَيِّئْ لَنَا مِنْ اَمْرِنَا رَشَدًا  ( الكهف: ١٠ )

idh
إِذْ
When
هنگامي كه
awā
أَوَى
retreated
پناه برد
l-fit'yatu
ٱلْفِتْيَةُ
the youths
جوانان
ilā
إِلَى
to
به
l-kahfi
ٱلْكَهْفِ
the cave
غار
faqālū
فَقَالُوا۟
and they said
پس گفتند
rabbanā
رَبَّنَآ
"Our Lord!
پروردگار ما
ātinā
ءَاتِنَا
Grant us
عطا كن به ما
min
مِن
from
از
ladunka
لَّدُنكَ
Yourself
نزد تو
raḥmatan
رَحْمَةً
Mercy
رحمت
wahayyi
وَهَيِّئْ
and facilitate
و فراهم کن
lanā
لَنَا
for us
براي ما
min
مِنْ
[from]
از
amrinā
أَمْرِنَا
our affair
كارمان
rashadan
رَشَدًا
(in the) right way"
رشد، هدایت

Iz awal fityatu ilal Kahfi faqaaloo Rabbanaaa aatinaa mil ladunka rahmatanw wa haiyi' lanaa min amrinaa rashadaa

حسین تاجی گله داری:

(بیاد آور) آنگاه که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! ما را از سوی خود رحمتی عطا کن، و راه نجاتی برایمان ما فراهم ساز».

English Sahih:

[Mention] when the youths retreated to the cave and said, "Our Lord, grant us from Yourself mercy and prepare for us from our affair right guidance." (Al-Kahf [18] : 10)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

- ای رسول- به یاد آور آن‌گاه که جوانان مؤمن در حال فرار به خاطر دین‌شان پناه جستند، و در دعای‌شان به پروردگار خویش گفتند: پروردگارا، از جانب خود رحمتی به ما عطا کن، یعنی گناهانمان را بیامرز، و ما را از دشمنانمان نجات بده، و از هجرت از کفار و ایمان، هدایتی به راه حق و راستی برایمان قرار بده.