اِذْ اَوَى الْفِتْيَةُ اِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوْا رَبَّنَآ اٰتِنَا مِنْ لَّدُنْكَ رَحْمَةً وَّهَيِّئْ لَنَا مِنْ اَمْرِنَا رَشَدًا ( الكهف: ١٠ )
When retreated
إِذْ أَوَى
சமயம்/ ஒதுங்கினார்(கள்)
the youths
ٱلْفِتْيَةُ
அவ்வாலிபர்கள்
to the cave
إِلَى ٱلْكَهْفِ
குகைக்கு
and they said
فَقَالُوا۟
கூறினர்
"Our Lord!
رَبَّنَآ
எங்கள் இறைவா
Grant us
ءَاتِنَا
எங்களுக்குத் தா
from Yourself
مِن لَّدُنكَ
உன் புறத்திலிருந்து
Mercy
رَحْمَةً
அருளை
and facilitate
وَهَيِّئْ
இன்னும் ஏற்படுத்து
for us
لَنَا
எங்களுக்கு
[from] our affair
مِنْ أَمْرِنَا
எங்கள் காரியத்தில்
(in the) right way"
رَشَدًا
நல்வழியை
Iz awal fityatu ilal Kahfi faqaaloo Rabbanaaa aatinaa mil ladunka rahmatanw wa haiyi' lanaa min amrinaa rashadaa (al-Kahf 18:10)
Abdul Hameed Baqavi:
(அவர்கள்) ஒரு சில வாலிபர்கள் அவர்கள் குகையினுள் சென்றபொழுது "எங்கள் இறைவனே! உன் அருளை எங்களுக்கு அளிப்பாயாக! நீ எங்களுக்கு நேரான வழியையும் சுலபமாக்கி விடுவாயாக!" என்று பிரார்த்தனை செய்தார்கள்.
English Sahih:
[Mention] when the youths retreated to the cave and said, "Our Lord, grant us from Yourself mercy and prepare for us from our affair right guidance." ([18] Al-Kahf : 10)