Skip to main content

وَنُوْحًا اِذْ نَادٰى مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهٗ فَنَجَّيْنٰهُ وَاَهْلَهٗ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيْمِ ۚ  ( الأنبياء: ٧٦ )

wanūḥan
وَنُوحًا
And Nuh
و نوح
idh
إِذْ
when
هنگامي كه
nādā
نَادَىٰ
he called
ندا کرد
min
مِن
before
از
qablu
قَبْلُ
before
قبل
fa-is'tajabnā
فَٱسْتَجَبْنَا
so We responded
پس اجابت کردیم
lahu
لَهُۥ
to him
او را
fanajjaynāhu
فَنَجَّيْنَٰهُ
and We saved him
پس نجات دادیم او را
wa-ahlahu
وَأَهْلَهُۥ
and his family
و خانواده اش
mina
مِنَ
from
از
l-karbi
ٱلْكَرْبِ
the affliction
غم و اندوه
l-ʿaẓīmi
ٱلْعَظِيمِ
[the] great
بزرگ

Wa noohan iz naadaa min qablu fastajabnaa lahoo fanajjainaahu wa ahlahoo minal karbil 'azeem

حسین تاجی گله داری:

و (ای پیامبر!) نوح را (به یاد آور) هنگامی‌که پیش از آن (ما را) ندا داد، پس ما (دعایش) را برای او اجابت کردیم، آنگاه او و خاندانش را از اندوه بزرگ نجات دادیم.

English Sahih:

And [mention] Noah, when he called [to Allah] before [that time], so We responded to him and saved him and his family from the great affliction [i.e., the flood]. (Al-Anbya [21] : 76)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

و - ای رسول- قصۀ نوح را به یاد آور، آن‌گاه که پیش از ابراهیم و لوط، الله را ندا کرد، و دعایش را استجابت کردیم، پس او و افراد مؤمن او را از اندوه بزرگ رهانیدیم.