Skip to main content

فَقَالُوْا رَبَّنَا بٰعِدْ بَيْنَ اَسْفَارِنَا وَظَلَمُوْٓا اَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْنٰهُمْ اَحَادِيْثَ وَمَزَّقْنٰهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍۗ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُوْرٍ   ( سبإ: ١٩ )

faqālū
فَقَالُوا۟
But they said
پس گفتند
rabbanā
رَبَّنَا
"Our Lord
پروردگار ما
bāʿid
بَٰعِدْ
lengthen (the distance)
دور کن، فاصله بینداز
bayna
بَيْنَ
between
بين
asfārinā
أَسْفَارِنَا
our journeys"
سفرهایمان
waẓalamū
وَظَلَمُوٓا۟
And they wronged
و ظلم کردند
anfusahum
أَنفُسَهُمْ
themselves
خودشان
fajaʿalnāhum
فَجَعَلْنَٰهُمْ
so We made them
پس قرار دادیم آنها را
aḥādītha
أَحَادِيثَ
narrations
افسانه ها، سخن ها
wamazzaqnāhum
وَمَزَّقْنَٰهُمْ
and We dispersed them
و متلاشی و پراکنده کردیم
kulla
كُلَّ
(in) a total
کاملاً، همه
mumazzaqin
مُمَزَّقٍۚ
dispersion
متلاشی و پراکنده
inna
إِنَّ
Indeed
همانا
فِى
in
در
dhālika
ذَٰلِكَ
that
اين
laāyātin
لَءَايَٰتٍ
surely (are) Signs
قطعاً نشانه‌هايي
likulli
لِّكُلِّ
for everyone
براي هر
ṣabbārin
صَبَّارٍ
patient
صبر پیشه
shakūrin
شَكُورٍ
(and) grateful
بسیار شکرگزار

Faqaaloo Rabbanaa baa'id baina asfaarinaa wa zalamooo anfusahum faja'alnaahum ahaadeesa wa mazzaq naahum kulla mumazzaq; inna fee zaalika la Aayaatil likulli sabbaarin shakoor

حسین تاجی گله داری:

پس گفتند: «پروردگارا‌! میان سفر‌های ما دوری بیفکن» و بر خویشتن ستم کردند، پس ما آن‌ها را داستان‌هایی (برای عبرت دیگران) قرار دادیم، و آنان را سخت پراکنده (و متلاشی) ساختیم، بی‌گمان در این (ماجرا) برای هر صبر کنندۀ سپاسگزاری نشانه‌هایی است.

English Sahih:

But [insolently] they said, "Our Lord, lengthen the distance between our journeys," and wronged themselves, so We made them narrations and dispersed them in total dispersion. Indeed in that are signs for everyone patient and grateful. (Saba [34] : 19)

1 Mokhtasar Farsi (Persian)

اما از این نعمت الله که مسافت‌ها را برای‌شان نزدیک کرده بود ناسپاسی کردند، و گفتند: پروردگارا با برداشتن این شهرها، میان سفرهایمان فاصله بینداز تا رنج سفر را بچشیم، و امتیاز شترهای سواری ‌دهنده‌مان آشکار گردد، و با ناسپاسی نعمت الله و رویگردانی از شکر او تعالی و حسادت‌ ورزیدن به فقرای‌شان بر خود ستم کردند. پس آنها را موضوع سخنان قصه‌ها گردانیدیم که آیندگان در مورد آنها با یکدیگر سخن می‌گفتند، و آنها را سخت در شهرها تار و مار کردیم، به‌گونه‌ای که نمی‌توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، به‌راستی‌که در این امر- یعنی نعمت‌بخشی بر اهالی سبأ و سپس گرفتن انتقام از آنها به‌سبب کفر و ناسپاسی‌شان- پندی است برای هرکس که بر طاعت الله و از نافرمانی او و در برابر مصیبت شکیبایی می‌کند، و شکر نعمت‌هایی را که الله بر او ارزانی داشته است به جای می‌آورد.